Zondag 2 februari 2025. De terugwedstrijd van de seizoensopening stond op het program; Zwaluw VFC uit. Op naar Vught dus! De thuiswedstrijd in steekwoorden; rode kaart, gestopte penalty, countergoal, compact verdedigen, teamprestatie en een wedstrijd duurt niet 90 minuten. Ook de blessuretijd telt mee. Zo was ons debuut in de 2e klasse.

En nu na 13 wedstrijden kennen we de mores van de 2e klasse pas echt. Tis meer dan lekker aanvallend voetballen. Tis ook wegcijferen voor het team. Verdedigen. Een overtreding op het juiste moment. Gogme. Bikkelen. Uitdelen en incasseren. Resultaat boven hoogstandjes. Woorden die ik vooraf schreef en op deze zondagmiddag helaas de waarheid bleken……. Maar daarover meer hieronder.

Er was overigens een speler van ons vermist. Hij miste de bus. We kregen geen contact. En maken ons zorgen over hem. Als je Diego van de Bunt Huigen toevallig tegenkomt, wil je hem aanspreken en vragen hoe het goed met hem gaat? Hij werd gemist door z'n team.

Hoe deed Zwaluw VFC het? Nou eigenlijk vergelijkbaar met ons. Ze winnen. Ze verliezen. En ze spelen gelijk. Zij 18 punten en wij 17. Dan ben je een van de 7 middenmoters. Want plek 5 heeft 18 punten en plek 11 heeft er 16. En plek 11 betekent na-competitie. Kortom het is als een soort tombola, een stoelendans op dit moment welke ploeg aan het eind van het seizoen op plek 11 staat.

Wat wel opvalt is dat Zwaluw VFC thuis van zowel RODA’23, DCG als Abcoude verliest. Ook zijn hun uitslagen vrijwel altijd klein. Kortom, we moeten aan de bak. Niks weggeven en secuur met onze kansen omgaan. De opdracht is duidelijk. Niet verliezen of liever gewoon winnen.

We komen perfect op tijd aan op sportcomplex Bergenshuizen. En wat een complex is dit. Prachtig gelegen. Met een joekel van een kantine bovenop de kleedkamers als een terp in het maaiveld gelegen. Vanuit de kantine loop je zo de tribune op. De ontvangst is meer dan hartelijk. De koffie staat klaar.

Om exact 14:00u fluit scheidsrechter Jorn Wolterinck de wedstrijd ingang. In de 1e minuten gelijk een kans voor WV. Na een goede onderschepping krijgt Midas Ploem Kempkes een mogelijkheid. Maar hij smoort in de drukte. Dan is het de rest van de 1e helft aftasten. Beide ploegen spelen behoudend. Speldenprikken zijn er over en weer.

Zwaluw VFC raakt een keer van grote afstand de paal. Wij hebben in de 25” een kans als Yasin goed voorzet en Lukas Noppert net 5 cm tekort komt om binnen te tikken. In de 28” smoort een counter door een nuttige overtreding van Zwaluw VFC. Vlak voor rust een schot van afstand door Tim van Eldonk dat net naast gaat.

Na de rust zien we een ander WV. Zwaluw VFC wordt vastgezet en de kansen rijgen zich aan een. Zoals in de 48” als er een prima aanval wordt opgezet. Over meerdere schijven komt de bal bij Jesse Coffeng die Max Swart vindt op de penaltystip. De bal stuitert op. Met een goed uitgelopen keeper is de lob, de manier om hem te verschalken. In slowmotion gaat de bal richting doel. Iedereen houdt zijn adem in. De keeper springt maar kan er niet bij. De bal daalt. Helaas net niet genoeg en ploft op de lat zo in de handen van de omgedraaide keeper.

Dit smaakt naar meer. Het publiek ziet een gretig WV. De 48”. Dit keer komt Ashraf Azzouz in positie om af te drukken. Helaas kan hij de bal niet in de hoek krijgen. De keeper brengt hierdoor redding. In de 54” komt Tim van Eldonk goed door op rechts. Hij zet hard voor. Bij de 2e paal werkt Yasin Koprulu de bal binnen. De vlag van de grens is echter gehesen. Buitenspel. De 0-1 gaat dus helaas niet door.

In de 55” weer een kans. Dit keer is het Jesse Coffeng die mag afdrukken. Van een meter of 20 schiet hij echter net naast de goal. Maar dan is het eindelijk toch raak. De 56”. Yasin Koprulu zet Jesse Coffeng op links aan het werk. Die bedenkt zich niet en geeft goed voor. Voor het doel is het Max Swart die de bal doeltreffend binnen kopt. De ban is gebroken.

Ik zat al rustig. Maar nu helemaal. We hebben controle. We combineren. De zon schijnt. Geen wolkje te bespeuren. En we hebben Zwaluw VFC op hun knieën. We creëren. Maar ja. Dit seizoen is alles anders. Niks is wat het lijkt in het voetbal in de zondag 2e klasse B. Dat blijkt maar weer. Als de stand op 0-1 blijft hangen. We missen uitstekende mogelijkheden op 0-2. Yasin Korpulu. Max Swart. Het is net niet. En dan. Ja dan.

We zitten inmiddels in 81”. Dan is daar een counter van Zwaluw VFC. Niet eens een kansrijke. Maar ja. In onze zestien meter was daar toch prachtig toneelspel te bewonderen. Nondeju. Als een volleerd acteur buitelt daar Kay Huijgens zwaar gewond naar het gras. Dit in een onschuldig duel over een been van de verbaasde Lukas Noppert. Toeschouwers op de eerste rijen doorzien het direct. Schwalbe! De scheidsrechter van dienst, die op een iets mindere plaats achteraf het tafereel waarneemt, ziet een overtreding. De zwaargewonde frontsoldaat aka acteur van dienst staat vervolgens soepel op om de toegekende pingel zelf binnen te schieten. 1-1.

En dan is de gifbeker nog niet leeg. Een minuut of 2 later wel. Dan krijgt dezelfde Kay Huijgens nog een buitenkansje. En tekent 2-1 in de 83” aan. Wij nemen de aftrap na de goal en deponeren de bal achter hun laatste linie. De keeper stormt uit de zestien. Onderschept de bal erbuiten o.a. vol met de hand en schiet de bal weg. Meerdere spelers van WV appeleren. En stoppen hierdoor met voetballen. De bal gaat ondertussen rechtdoor richting onze goal. Wij staan achterin nog niet goed georganiseerd en hierdoor krijgt Kay Huijgens vrije doortocht. Wel wordt hij op de huid gezeten door een van de onze. Ook onze keeper Jules Vermeulen komt uit. Maar is hierdoor een gemakkelijke prooi voor de spits om de bal met een boogjel over de keeper in het lege doel te schieten.

Ondanks dat we in de slotfase nog alles op alles zetten, komen we deze tegenslag niet meer te boven. Na het laatste fluitsignaal is het stil in de kleedkamer. Het was een onwerkelijke middag. Zo sta je in ene met lege handen. Nadat je de wedstrijd in handen had. Wedstrijd 14 van het seizoen blijkt weer een hoop leermomenten te geven.

Een harde leerschool zeg maar. En toch moeten we het bij onszelf zoeken. Want alleen daar hebben we invloed op. Daar kunnen we verbeteren. De passing moet zuiverder. De afronding idem dito. De afstemming onderling. Want we creëren wel veel. Maar in de laatste fase gaat er wel een hoop mis. Door verkeerde keuzes. Door te gehaast spel. Door onnauwkeurig spel. Tuulk zijn de tegenstanders beter. Maar niet zoveel als het nu af en toe lijkt qua resultaat. Ze zijn vooral gehaaider. Spelen zakelijker. Om de punten. Niet om het mooie spel.

Laat het eigenwijze even voor wat het is. Wees eens echt kritisch naar jezelf. Praat met elkaar. Luister naar elkaars mening. Er zijn meer waarheden dan de jouwe. Kijk naar jouw aandeel in de prestaties dit seizoen. Speel je echt in dienst van het team? Geef je 100%? Niet alleen in de wedstrijd. Ook op de trainingen. En erbuiten. Door jezelf te verzorgen. Zodat je de hardheid van een hele wedstrijd kan opbrengen. Fysiek en qua concentratie.

Dus we gaan ervoor. Met z’n allen. Op naar de volgende. Komende zondag. Thuis tegen Beuningse boys. Want het seizoen is niet over. We kunnen onszelf nog belonen. Met resultaat. Als we net wat meer samen tot doelpunten kunnen komen. En ze ook samen kunnen voorkomen.

Team : Jules Vermeulen, Tim van Eldonk, Roan Mulder©, Midas Ploem Kempkes, Lukas Noppert (82” Huib Bergkamp), Tom van Riessen (69” Tycho de Vries), Ashraf Azzouz (69” Roger Onkenhout), Anass Boudinar, Max Swart (82” Mouaad Boudinar), Yasin Koprulu (84” Freek van der Heide), Jesse Coffeng & Mick van der Wijgerd

Onno Swart

Het Amsterdamsche Voetbal: WV-HEDW lijdt ‘meest pijnlijke nederlaag’ van het seizoen

Brabants Dagblad: