In het in dichtbevolkt Nederland relatief afgelegen Langbroek (2400 inwoners) werd de laatste wedstrijd van het voor Zaterdag 1 weinig gelukkige jaar 2024 verloren. Dat gebeurde in de eerste helft (2-0). Na rust was WV bijna voortdurend in het offensief maar het zat niet mee of kansen waaronder een strafschop werden niet benut. Op de ranglijst zakte WV-HEDW naar de teleurstellende zevende plek.
Forza Langbroek, we are blue, we are white, we are fighting dynamite. Lazen we bij entree op sportpark Oranjehof. Hebben wij weer en dan misten we ook nog Jack van Moerkerk, niet fit. Bij SVL daarentegen maakte aanvoerder Timon Brandsen na blessureweken zijn rentree en dat scheelt, werd me in de ruime kantine verzekerd.
Nadat de pupil haar scorend werk had gedaan gingen beide partijen aan de slag om hun nederlagenreeks te beëindigen. Eerste schrikmoment: Sureyo Macrander raakte bij een duel in eigen zestien de bal onvrijwillig met de hand. Langbroeks geschreeuw om een strafschop, maar scheidsrechter David Vriesenga dacht er anders over (2’). Ook schrikken toen Ismael Khalak van de gastheren Rida Najib hard onderuit schopte na een duel met Timo van Roemburg te hebben uitgevochten. De Langbroeker kwam goed weg met geel (11’).
WV toonde aanvallende bedoelingen maar veel dreiging ging er niet uit. Aan de overzijde moest Loek Jacobs een lage harde inzet van Brandsen tot corner verwerken (16’). Even later had onze doelman echter geen verweer bij een vrije schop van vijf-en-twintig meter afstand, verdediger Dennis van de Weerd knalde laag in de hoek (1-0, 19’). WV zocht naar een antwoord en Romello Austin schoot in handen doelman Martijn Mostert op aangeven van Ziyad Mansy (24’). Doordat WV de aanval zocht kon SVL lekker counteren zoals in minuut 38: Bart Aalbertsen zette Mick Bomers vrij voor doel en die liet Loek kansloos (2-0). Kans voor ons na een overtreding op de aanvallend actieve Oscar Abouseada, de door aanvoerder Jordy Dijkhuizen genomen vrije schop werd een prooi van doelman Mostert. Rust, naar de warme kleedkamer maar wel 2-0 achter.
Ingreep: Rida Najib en Giel Braakhuis stonden bij aanvang tweede helft hun plaats af aan Jaimy Roemer en Max Dekker. Inderdaad toonde WV nu meer aanvalskracht, maar ontkwam aan 3-0 toen scheidsrechter Vriesenga het vlagsignaal van onze Paul Sikkema negeerde en Khalak door mocht lopen, de situatie werd gelukkig voor ons slecht uitgespeeld (47’).
Wij lieten een megakans liggen: na een voorzet van Oscar werd Ziyad Mansy in het strafschopgebied onderuit gelopen, penalty. Doelman Mostert greep de inzet van Max Dekker (51’). Geel voor Robin Schenk van SVL en ook voor Ziyad die er wat van vond.
Het was duidelijk dat de WV-aanvallen nu meer kansrijk waren. Vooral die via Oscar en Romello, uit diens voorzet schoot Max naast (57’). Coach Kelly Giessen bracht met Tyrell Pirri nog een spits in het strijdperk, Ziyad mocht naar de kant. Tim de Jong kopte over na een voorzet van Jordy Dijkhuizen en aan de andere kant richtte Quinten Liem-Kon-Tja net over de lat. Een gele kaart voor Timo en een vrije schop voor WV nadat Max een schoen tegen het hoofd kreeg, Jordy plaatste op Romello die over schoot. Beide partijen wisselden, bij ons werd met Roy van Essen nog een aanvaller bijgebracht, Tim de Jong naar de kant en één tegen één achterin (76’). Kort hierop de aansluitende treffer: Romello was doelman Mostert te snel af, botsing, de bal kwam bij Max en diens schot werd doeltreffend van richting veranderd door Tyrell (2-1, 79’). Protesten bij SVL, de doelman bleef liggen en moest verzorgd worden maar het doelpunt telde. De gelijkmaker leek aanstaande, bijvoorbeeld toen een inzet van Tyrell door een verdediger op de doellijn werd gekeerd (83’). Ruime extratijd maar SVL, door coach Habib al Mohsinawi luidkeels begeleid, hield stand.
Driemaal verloren. Na het gelijkspel in Putten zag het er goed uit maar met drie nederlagen op rij bedraagt de achterstand op SDC, dat nog een wedstrijd bij DUNO gaat inhalen, zeven punten. Zevende staat WV, overigens maar twee punten achter nummer twee, verliezend BFC (van Victoria, 1-3). Wat gaan we eraan doen ? De geblesseerden: fit worden, dat zou wel schelen, zes weken de tijd.
Man-of-the-match, de laatste van 2024, is OSCAR ABOUSEADA. Met zijn passes en rushes droeg hij van achteruit veel bij aan de druk die WV na rust uitoefende.
Winterpauze. Wij gaan verder op 18 Januari 2025 en bezoeken dan DTS’35 in Ede. Voor de liefhebbers: WV-HEDW Zondag 1 speelt de laatste wedstrijd van dit jaar zondag 15 december uit tegen SV Abcoude, aanvang 14.00 uur. Ook daar geldt supporters welkom.
Eenieder: aangename dagen en tot 2025 !
WV-HEDW : Loek Jacobs; Sureyo Macrander, Timo van Roemburg, Tim de Jong (76. Roy van Essen), Oscar Abouseada; Jordy Dijkhuizen, Tijn Doornbos, Giel Braakhuis (46. Max Dekker); Rida Najib (46. Jaimy Roemer), Ziyad Mansy (58. Tyrell Pirri), Romello Austin; niet-ingezet : Dylan Vlieger, Benjamin Boersma, Hicham Akasri
Verslag: André Lopes Dias
AD Utrecht (premium): Quinten Liem-Kon-Tja is de Virgil van Dijk van SVL: ‘Ik heb het plezier in voetbal teruggevonden’