• Het vermogen om te groeien

  • Zondag 3 november 2024. Een strakblauwe hemel, weinig wind en een graad of 13. Prima omstandigheden voor ronde 6 in de competitie. WVzon1 mocht weer met de bus on tour. En wel naar Rotterdam. Een Amsterdamse voetbalploeg in Rotterdam. Niet de eerste keer deze week. En u weet hoe de eerste krachtmeting is gelopen. Nou moeten wij onszelf vooral niet met Ajax willen vergelijken. Maar toch. Je ziet dat overwinnen in Rotterdam niet onmogelijk is.

    Ook als je volgens het grote publiek niet de topploeg van weleer bent. Echte voetbaldieren wisten natuurlijk allang dat er bij Ajax een andere wind waait dit seizoen. Dat niks aan het toeval wordt overgelaten. Dat Francesco Farioli met z’n staf er flink der wind onder heeft. Dat de ploeg fysiek in topvorm is gebracht. Dat de eenheid is gesmeed. Dat er heldere afspraken zijn in en buiten het veld. En met dit alles komen de resultaten. Eigenlijk dezelfde zaken die bij ons moeten leiden dat resultaat!

    We speelden naast de Erasmus universiteit. Aan de overkant van de nieuwe Maas. Als je het uit de Kuip beschouwt dan. Eigenlijk vlakbij het stadion van Excelsior. Tegen R.S.V. Antibarbari. Een kleurrijke voetbalclub, waar de studenten van de Erasmus Universiteit hun voetbalkunsten vertonen. De clubnaam, Antibarbari, is geïnspireerd door de beroemde Rotterdamse filosoof Desiderius Erasmus. Hij schreef in 1520 het boek Antibarbarorum Liber, wat zoveel betekent als \"Het boek tegen de onbeschaafden\".

    Dan de aanloop. We spelen al weken tegen onszelf. De ziekenboeg is vol met acht mankepootjes. Het inpassen van nieuwe jongens blijft een precisie werkje. Afstemmen. Praten. En vooral de ego’s in de kleedkamer achterlaten en onderdeel van een team worden. Het gaat niet iedereen gemakkelijk af. Door het hogere niveau wordt je dan afgestraft.

    We speelden de seizoensopening ongelukkig thuis gelijk. Verloren er vervolgens twee. Waaronder eentje thuis, wat zeer ongebruikelijk is. Om in ronde 5 tegen DCG pas de eerste overwinning van de competitie te boeken. Het rare is dat als je de wedstrijden ziet, dat we er geen hadden hoeven te verliezen. Maar ja. Elf spelers is nog geen team. Zeker als ze bij bosjes met blessures afhaken. En fysiek niet optimaal zijn.

    Dus moesten we Ajax achterna. Fitter worden. De afspraken helder krijgen en nakomen. Wel dan weet u waar trainert Joram en z’n staf met bezig zijn. Eenheid kweken. Het fysiek sterken. Praten. Masseren. Duidelijkheid geven. En vooral voetbal blijven prediken. Want dat zit absoluut in deze ploeg. Als ze maar als eenheid opereren.

    Een nieuw aspect dat nu in de 2e klasse zichtbaar wordt. Ben je als team in staat gezamenlijk strijd te leveren dan komen de resultaten vanzelf. Zeker met de voetballende kwaliteiten bij WVzon1. Waar vrijwel de hele selectie in de jeugdteams het WV-HEDW-DNA ingeprent heeft gekregen. En zo niet dan toch. Dan krijg je het wel mee tijdens de trainingen bij WVzon1.

    En zo traden we aan in Rotterdam. Met elf “echte” WV-HEDW-ers in de basis. Op de bank zes wissels waar er twee van “buiten” komen in de vorm van geadopteerde aangewaaide studenten. En dan is het 14:30 uur zondagmiddag. Scheidsrechter Sander van Schoonderwoerd verricht de toss. De wedstrijd is aan. Op echt koegras. De intenties zijn direct duidelijk. Er staan twee ploegen die willen voetballen. Vanuit balbezit. En zo geschiedde.We zijn daarnaast fel. Scherp in de duels, die we vaak winnen. En dan komt het voetbal bovendrijven.

    Bij kans drie van de middag voor ons is het raak. De 13” tikt weg als we een corner verdienen. Onze eerste van de middag. Variant 4C werd vandaag geacht effectief te zijn. En dat klopt. Yasin Koprulu kapt zich prima vrij. Behoud het overzicht en geeft een ragfijne voorzet van links. Bij de 2e paal torent Midas Ploem Kempkes hoog boven iedereen uit. Met z’n hoofd kopt hij de bal onhoudbaar binnen. 0-1.

    Dan ontspint zich een open wedstrijd. Onze verdediging kan steeds de aanvallende intenties indammen. Keeper Jules Vermeulen moet in de eerste helft eenmaal echt handelen en doet dat adequaat. Onze aanvallen zijn gevarieerd en lukken heel aardig. Alleen een aanval is nog geen doelpunt. Het geeft wel het goede gevoel. Het brengt rust. Vertrouwen. En zeker als we dan toch de 0-2 scoren. Het is Osman Tok die hem maakt. In de 37”. Met z’n krullenbol. Op aangeven van Ashraf Azzouz. Wat een weelde.

    Zeker ook voor Osman zelf. Hij komt fysiek van ver, na ruim 1 ½ jaar blessure perikelingen. Dit jongmens scoorde in de jeugd altijd en overal. En dat is wat hij weer wil. Maar ja, als je lang weg bent met een blessure dan kom je fysiek jezelf keer op keer tegen. Moet je geduld hebben. Zeker gezien het spel in de 2e klasse. De staf moet hem tegen zichzelf beschermen. En dat is lastig verteren als je sneller wil dan je eigenlijk kan. En dat brengt emotie. Ook al ziet hij, diep van binnen, wel in dat de trainert het beste met hem voor heeft. En zo gaan we rusten met een comfortabele voorsprong.

    Zoals je kon verwachten ging Antibarbari er in de tweede helft vol op. Als je op je eigen tuintje 0-2 achter komt dan moet je aan de bak. En dat deden ze. Er kwam bij ons geen waarschuwing voor code geel of rood. We speelden gewoon even zakelijk. En liep langzaam de energie uit hun pogingen. En zo komen wij ook weer uit onze schulp gekropen. Het resulteert vrijwel gelijk in de 0-3. Mist Osman Tok de eerste kans hierop in de 65” nog meet een enorme vuurpijl door een polletje.

    In de 67” staat 0-3 dan toch op het scorebord. Een geweldige counter. Of zoals dat tegenwoordig heet een omschakelmoment….. Tim van Eldonk in de hoofdrol. Hij verovert de bal op rechtsachter. Druistig als hij kan zijn met zijn drang naar voren speelt hij in en beweegt vol door. En ja dan is ie in z’n element. Draaft ie alsof ie op Duindigt meedoet aan de grote prijs. En zo haalt hij de achterlijn. Is de defensie opengereten. En kan de meegelopen Yasin Koprulu het balletje breed simpel tot doelpunt promoveren.

    Dan komen de wissels. Vers bloed. Om de overwinning veilig te stellen. We beginnen met drie verse krachten. Maar al snel valt de 1-3 door uitverdedigen door het midden. Dan gelijk nog twee er achteraan als extra slot op de deur. En dan gaat het snel. In de 77” maakt Kaja van der Sluis, op aangeven van Osman Tok, met werkelijk een kanonskogel aan de hoop van Antibarbari een einde. 1-4. In de 79” scoort Osman Tok z’n tweede doelpunt en zo de 1-5. Dit op aangeven van Tycho de Vries. Het slotakkoord is voor Roan Mulder op aangeven van Ashraf Azzouz in blessuretijd.

    Dan nog even wat pluimen. Voor de teamprestatie. Want we stonden er als hecht collectief. Hard werkend zonder morren. De buschauffeuse. Want ondanks de drukte en de onduidelijke bewegwijzering bij de wegwerkzaamheden bleef ze uiterst kalm ons door het drukke verkeer loodsen. De sfeer terug in de bus, ondanks de muziekkeuze. De scheidsrechter. Hij was onzichtbaar. En dat is een goed teken. En tot slot Antibarbari onze tegenstander. Jullie doen jullie naam eer aan. Wat een laagdrempelige mooie club hebben jullie. Succes verder in de competitie en tot in Amsterdam!

    Team : Jules Vermeulen, Tim van Eldonk, Roan Mulder ©, Midas Ploem Kempkes, Lukas Noppert, Tom van Riessen, Ashraf Azzouz, Yasin Koprulu, Osman Tok, Tycho de Vries, Jesse Coffeng, Jan van Straaten, Sam de Hingh (o23), Tobin Melis, Huib Bergkamp, Kaja van der Sluis (o23) & Mick van der Wijgerd

    Onno Swart

     

    Video-samenvatting MrMelis: