• Hij vertrekt! Henk van Bakel emigreert naar België.

  • WV-fenomeen Henk van Bakel gaat op 1 september a.s. emigreren. Hij ziet zijn lief ‘zo geiren’ (Willem Vermandere) dat hij dichter bij haar wil wonen en naar Oostende, de stad van Arno Hintjes, James Ensor en Marvin Gaye verhuist.

    Henk (geboren op 22 december 1950) werd in 1984, na vijftien jaar studie in Nijmegen, aangenomen bij de Rietveld Academie. Via het studentenzaalvoetbal leerde hij in 1988 een paar WV-ers kennen, die hem uitnodigden langs te komen bij de club: “Het was liefde op het eerste gezicht toen ik daar in die oude kantine zat en de geur van kroketten opsnoof, met Sander en Ria als een soort beredderende vader en moeder. Het voelde meteen als een extended family.” De club bood ‘een aangenaam soort shabbyness’, die Henk onmiddellijk aansprak: ”Een heerlijk krakkemikkige kantine met daarachter een paar door de gemeente allang afgekeurde kleedlokalen waarvan de douches, als ze het al deden, ingenieus afwaterden in de belendende sloot. En dat alles dan ook nog ’s op een veld aan de voet van De Meer, het voormalige Ajax-stadion aan de Middenweg. Je kon er zomaar Piet Keizer of ‘mister Ajax’ Sjaak Swart himself tegen het lijf lopen, en ook Cruijff kwam wel eens kijken.” Maar hij bleef nooit lang want Johan had meestal andere, belangrijker zaken te doen, vertrouwde hij Henk in zijn fantasie toe: ‘Nog effe ’n pakkie sigaretten halen, Henk. Aan de overkant van de tram. En daarna ’n contractbesprekinkje met die lui van het bestuur. Spelen jullie trouwens al lang dit type 4-3-3? Of zie ik al een vleugje 4-3-2-1?’ Nee, dat deden wij niet. Althans, áls wij dat deden, dan was het toeval.”

    Henk ‘heel hoog gespeeld’ (hoofdklasse) van Bakel werd geadopteerd door de Zaterdag 6 met iconische spelers als Steven Boonzajer Flaes, de gebroeders Peter en Frans Salden, Erik Diks, Tinus Melessen, Menno en Henk Bosma, Jan Peerdeman en Fabian Takx. “Mijn eerste kennismaking met dit illustere gezelschap was wel het begin van – ja, van wat eigenlijk? Ik weet het nog steeds niet, echt niet. Het begon gewoon, ik deed mee, en ik vond het leuk. Tijdens de eerste wedstrijd kreeg ik direct al ruzie met Fabian, over een bal die ik niet goed gaf of zo, wat na de wedstrijd natuurlijk meteen weer werd bijgelegd. En daarna op de bankjes voor de kantine met een glas bier in de hand naar het eerste kijken. In dat soort sferen en stemmingen is het dus begonnen. En het mooie is: we zijn bijna altijd het laagste WV-team geweest. Degraderen kunnen we nog steeds niet. En kampioen worden al helemaal niet. Eigenlijk heb ik die sfeer van de begintijd altijd het mooist gevonden, al komt het huidige WV er qua ambiance dicht bij in de buurt”, haalde Henk herinneringen op in coronatijd.

    In de loop der jaren evolueerde hij van speler tot non-playing captain, tot vooral buiten het veld creatieve ‘koots.’ Hij werd de huisontwerper van WV-HEDW. Op verzoek van Sander ontwierp hij het prachtige logo van de club: ”Want dat hebben we dus niet, Henk. Doe maar iets wat er altijd al is geweest” (Ronald Nijsen: “Iedere gelijkenis met een logo van een topclub berust op louter toeval.”). Ook clubbladomslagen en toernooiposters kwamen van zijn hand.

    Team Van Bakel ontpopte zich tot een reislustig elftal. Het begon met een bezoek aan het Poolse Lubnia in de buurt van Gdańsk in 1995. Henk deed verslag: “Onze clubicoon Mirek komt uit die contreien, en ook Sander en Ria Post waren erbij, en dus was alles pico bello verzorgd. Zo liep er een fietspad kruislings over hun veld – ook zij hadden er maar één, zo bleek – en daar stond dan weer tegenover dat wij ons hadden geafficheerd als lichtelijk aan Ajax gelieerd, wat niet echt een leugen was. Op die overmoed waren aardig wat dorpelingen af gekomen en ik geloof dat het Tinus was die na een half uur nog tegen de lat heeft geschoten. Of was het toch Mirek die scoorde? Waarna het merendeel van de bezoekers het wel voor gezien hield en schouderophalend afdroop naar de open vrachtauto die intussen aan was komen rijden; een legerachtig geval dat zich strategisch opstelde tussen de oostelijke doellijn en een paar overhellende bomen. Het was pas halverwege de eerste helft, dus wij van Ajax moesten nog even, en er ging aanvankelijk iets dreigends van die bolide uit. Maar tijdens de rust bleek al snel dat er achter het half opengeslagen zeil een enorme hoeveelheid bier en wodka schuilging. En dat momentum moet dus iets van een omen zijn gewest, want er ging een knop om en sindsdien waren wij qua reisjes en tripjes niet meer te houden. Misschien wilden we ook gewoon wel even weg bij alle nederlagen thuis, om ze vervolgens elders flink uitvergroot opnieuw aangereikt te krijgen”.

    De reislust voerde naar het Roemeense Iasi in Oost-Transsylvanië, Berlijn, Edinburgh, Eastbourne, Clacton-on-Sea, Hamburg, Meppen, Bonn, Gent, Davos, Praag, Wrocław, Porto  en Ceresio, aan de Italiaanse kant van het Meer van Lugano. In mei 2001 vierde Henk zijn vijftigste verjaardag met een voetbaltoernooi waarvoor hij een aantal van de in het buitenland bezochte clubs uitnodigde. Dat was het beginpunt van het voor het eerst in 2003 georganiseerde Internationaal Verbroederings Toernooi. Het beproefde recept van de organisator: “Je nodigt, naast een aantal enthousiaste WV- en andere Nederlandse teams, een 15-tal buitenlandse teams uit. Je hangt eens een affiche op. Je reserveert bij Mirek zes velden plus een fiks aantal kleedkamers. Je chartert voor beide dagen een viertal gemotiveerde en desnoods tot de tanden bewapende scheidsrechters om de verbroedering in goede banen te leiden. En je laat de catering en de bar gewoontegetrouw over aan Ria en Sander en hun onvolprezen crew. Je slaat vervolgens een twintigtal rijkelijk in de clubkleuren blauw en wit geornamenteerde bekers in bij de prijzenboer. Je laat Gordan Didelija op zondagmiddag een fraaie overzichtsfoto van alle deelnemende teams maken. En je laat Vincent van Steenis’ NOT band op zaterdagmiddag tijdens de reusachtige BBQ de sterren van de coverhemel spelen, terwijl een toevallig passerende kruising tussen zeg Janis Joplin en Amie Winehouse net wat andere sterren van de hemel zingt. Als dan bovendien Frank Westra achter een tafel met een microfoon voor de kantine staat en met wat vellen A3-papier, een paar rollen plakband en een zwarte viltstift al improviserend in de weer gaat, dan weet je dat het speelschema niet meer stuk kan en loopt het Internationaal Toernooi andermaal op rolletjes.” Ook na zijn verhuizing naar Oostende blijft Henk het toernooi vanachter de laptop organiseren, heeft hij beloofd.

    Op 22 augustus 2020 ging Team Van Bakel als Zaterdag 21 op het laagst gelegen veld van Nederland, bij VV Nieuwerkerk in het Zuid-Hollandse Nieuwerkerk aan den IJssel (6,76 meter beneden NAP) de strijd aan met het allerlaagste zondagteam van Nederland, Kampong 26, om de titel allerlaagste voetbalteam van Nederland. Zaterdag 21 verloor de wedstrijd met 4-1 en won door dat resultaat de titel volgens de logica: "Degene die vandaag verloren heeft, heeft eigenlijk gewonnen." Dat bezegelde de al lang bij Henk sluimerende ambitie: allerlaatste worden op het allerlaagste niveau: “Een makkie zou je denken, maar doe het maar eens, zeker als zelfs in eigen doel scoren sommigen van ons amper nog lukt. Een penalty missen dan weer wel, maar dat sprak eigenlijk altijd al vanzelf”. De wedstrijd kreeg landelijke publiciteit, van NOS, Radio 538 en RTV Utrecht tot het AD.

    Ondanks het breed geëtaleerde defaitisme heeft Henk kennelijk nog niet alle hoop op één moment van glorie helemaal laten varen. Op de dag van de afsluiting van het seizoen staat er al vele jaren een wedstrijd op het programma tussen Oud-Strijders (een team van oud-selectiespelers met aanhang) en het laagste zaterdagteam, het team van Henk dat anno 2024 door het leven gaat als Zaterdag 18. Als de wedstrijd wordt gepland maakt Henk steevast het voorbehoud dat de wedstrijd niet door kan gaan als zijn team zich kwalificeert voor de finales van de Springer Cup die op dezelfde dag worden gespeeld. Tenslotte wist zijn team het in 2019 nog bijna tot de laatste vier te schoppen.

    Het ga je goed Henk.

    Jos van Meeuwen

    Henk maakt altijd prachtige affiches voor het internationale toernooi. Voor de 20e editie van dit jaar liet hij zich inspireren door het werk van Kandinsky.

     

    In 2020 speelde Zaterdag 21 tegen Kampong zondag 26 in Nieuwerkerk om titel allerlaagste voetbalteam van Nederland