WV-HEDW wil kinderen een veilige omgeving bieden waar ze met plezier en op hun eigen niveau kunnen voetballen. Selectieteams en breedteteams krijgen toegang tot alle faciliteiten van de vereniging, passend bij hun ambities.
Jongens en meiden
De jeugdafdeling van WV-HEDW werd, na een afwezigheid van tientallen jaren, heropgericht in 2001. Hoewel er vanaf het begin altijd ook meiden waren die kwamen voetballen en al snel dus ook enkele meidenteams, was voetballen in de jeugd bij WV in de eerste tien jaar vooral een ‘jongensding’. Bij de jongens werd in 2011 besloten om selectievoetbal in te voeren. Voornaamste reden daarvoor was dat de niveauverschillen steeds groter werden en de betere spelers, die ‘hoger’ wilden voetballen, steeds vaker uitweken naar andere clubs.
In 2014 werd besloten serieus werk te maken van het meidenvoetbal. Daarvoor waren meer teams nodig per leeftijdsgroep, om ook bij de meiden te grote verschillen in niveau de sfeer niet te laten ondermijnen. In 2019 werd in de meidenafdeling voor het eerst geselecteerd: de beste speelsters werden (mits ze dat zelf ook wilden) in het hoogste team geplaatst. In 2020 kreeg de meidenafdeling een eigen technisch coördinator.
Selectieteams en breedteteams
De breedteteams worden in de regel getraind door ouders. Deze ouders worden ondersteund met materiaal, opleiding en coaching. Elke trainer (ook ouders) krijgen een trainingsoutfit van de club en een eigen set trainingsmateriaal (ballen, pilonnen, hesjes). Gedurende het seizoen zijn er workshops over training geven, zowel op de voetbaltechnische, de organisatorische als de meer pedagogische onderdelen van dit ambacht. Trainers van breedteteams krijgen driemaal per seizoen coaching van de hoofdtrainer van hun leeftijdsgroep. Tweemaal per jaar komen trainers bij elkaar voor uitwisseling en professionalisering.
Trainers van breedteteams die in hun kunde willen investeren door een opleiding te volgen (bijvoorbeeld de KNVB-cursus pupillentrainer) worden daar bij door de club begeleid. De club regelt ook de aanmelding en betaalt het inschrijvingsgeld.
De spelers van breedteteams worden waar mogelijk ingedeeld bij spelers van hetzelfde geboortejaar blijven dan in principe bij elkaar. De onderlinge band staat daarbij voorop. De teams worden overigens ook goed in de gaten gehouden door interne scouts. Kinderen ontwikkelen zich grillig. Kinderen die zich op latere leeftijd nog ontwikkelen, kunnen zo - als zij dat willen - alsnog doorstromen naar een selectieteam. Dat is geen utopie. Ook vanuit de Onder 15 en Onder 17 stromen elk jaar nog spelers door van een breedteteam naar een selectieteam.
Voor de breedteteams in de pupillenafdeling organiseert WV-HEDW op woensdag circuittrainingen die worden verzorgd door Coerver Coaching. Ook spelers uit de juniorenteams van Ajax verzorgen op woensdag een circuittraining.
Op maandag is er een circuittraining die wordt bemenst door enthousiaste spelers uit de oudste juniorenteams, meestal uit de selectie. Het circuit staat onder leiding van onze TJC-pupillen (Sjoerd Degenkamp).
WV-HEDW streeft ernaar om zijn selectieteams op de hoogste niveaus te laten voetballen met als uiteindelijk doel zoveel mogelijk spelers voor onze hoogste seniorenteams (zaterdag 1, zaterdag 2 en zondag 1) zèlf op te leiden. De vereniging zorgt daartoe voor professionele, gediplomeerde trainers. De spelers krijgen de kans om op hoog niveau te spelen en te trainen; de meeste teams trainen driemaal per week. WV-HEDW is partnerclub + van Ajax en heeft contacten met vele BVO’s (Betaald Voetbal Organisaties) en organisatoren van (inter)nationale jeugdtoernooien. De vereniging verwacht van de spelers van de selectieteams daar ook iets voor terug: discipline, inzet en toewijding. Ook wordt er een hogere contributie gevraagd.
De jeugdopleiding van WV heeft een grote aantrekkingskracht op talentvolle kinderen uit de omgeving. Om de jeugdteams op het hoogste niveau te kunnen laten spelen is er ieder jaar ruimte voor talent van buiten de vereniging, maar de omvang van die zij-instroom is gelimiteerd. WV-HEDW hecht aan de prettige informele cultuur in de jeugdafdeling en de positieve sfeer die voortkomt uit het ‘door de leden, voor de leden’-principe. Een te grote instroom van nieuwe spelers kan dit alles ondermijnen.
Werken met selectievoetbal betekent uiteraard niet dat er alleen spelers naar het hoogste team gaan en daar blijven. Waar de één geselecteerd wordt, valt een ander af. Voor kinderen die ‘gek’ zijn van voetbal, kan dat een hard gelag zijn. De procedures rond het selecteren van spelers zijn daarom beschreven en geborgd (altijd vier ogen) en de communicatie daaromheen is zorgvuldig en persoonlijk (spelers die uit de selectie vallen worden bijvoorbeeld persoonlijk geïnformeerd door hun eigen trainer; ze krijgen ook te horen waar ze aan zouden kunnen werken om hun plek terug te veroveren).
Met het op niveau laten spelen van selectieteams is WV-HEDW succesvol geweest. In de Top 200 van jeugdopleidingen (opgesteld door et vakblad De Voetbaltrainer) klommen we op van plek 161 in 2015 naar plek 23 in 2019. De jeugdopleiding van WV-HEDW behoort daarmee, zou je kunnen zeggen, tot de 25 beste van Nederland.
Technische staf en trainers
WV-HEDW heeft altijd kunnen bogen op een fantastisch team van trainers. In de eerste tien jaar van de jeugdafdeling waren dat vooral vaders – waarvan velen een interne (al dan niet verkorte) cursus volgden. Velen van hen trainden het team van hun zoon (en soms dochter) van de allerjongste pupillen tot en met de potige, bijna-volwassen A-junioren (nu Onder 19 genoemd).
Toen de hoogste WV-teams in steeds hogere competities begonnen te spelen en selectievoetbal zijn intrede deed, kwamen er ook trainers van buiten. Vaak waren dat jonge, ambitieuze trainers die zelf op een behoorlijk niveau hadden gevoetbald. Vaak hadden zijn een trainersdiploma of werden zij aangenomen met de afspraak dat zij dat diploma snel zouden behalen. In 2011 werd voor het eerst een technisch jeugdcoördinator aangesteld. Deze coördinator zette het technisch beleid uit, ondersteunde trainers en bewaakte de zorgvuldige uitvoering van onze selectieprocedures. In 2016 was de jeugdafdeling zo omvangrijk geworden (en speelde zij op een niveau dat steeds hogere eisen stelde aan het opleiden van spelers) dat de ‘staf’ werd uitgebreid met een pupillencoördinator. Anno 2020 wordt er gewerkt met een ‘hoofdtrainer’ per leeftijdsgroep die niet alleen het hoogste team traint maar ook een rol heeft in de ondersteuning en professionalisering van de andere trainers uit zijn of naar groep, en met een technische staf die de trainers van onze 61 jeugdteams ondersteunen.
Hoofd jeugdopleiding Idris Atesci
TJC pupillen Sjoerd Degenkamp
TJC meidenafdeling Stephan Turpijn
Hoofdtrainer Jo8-Jo9-selectie Detlev Vreeken
Eigen kweek
WV-HEDW is een vereniging met een open, gastvrije cultuur. Onze club werd in 2010 al eens uitgeroepen (door voorzitters van andere verenigingen) tot meest gastvrije vereniging. De sfeer op de club is gemoedelijk. Er is passie en toewijding, maar aan het fanatisme van spelers en ouders worden wel grenzen gesteld. Geschreeuw langs de kant of ander wangedrag wordt niet op prijs gesteld. Aan wie zich hardleers toont op dat vlak, wordt gevraagd te vertrekken.
WV is een vereniging en binnen zo’n zelfgekozen verbond zijn weinig dingen zo mooi als leden gedurende de jaren tot bloei zien komen. Een belangrijke ‘prikkel’ is ons jeugdbeleid is dat we in onze eerste team het liefst spelers zouden zien die in de jeugd van WV zijn opgeleid. Dat spelers die gaan afbouwen een jeugdteam onder hun hoede nemen. En dat de ouder junioren, met zorgvuldige begeleiding van ervaren trainers en de technische staf, een hoofdrol spelen in de opleiding van onze pupillen. De afgelopen jaren hebben op dat vlak een succesvol ‘model’ opgeleverd. Al onze selectieteams in de pupillenafdeling worden getraind en gecoacht door spelers uit de oudste selectieteams. Ook bij de breedteteams zijn verschillende junioren en neo-senioren actief, als trainer van een ‘eigen’ team of als uitvoerend trainer in de circuittrainingen die we organiseren. Op die aanpak zijn we bijzonder trots. De volgende uitdaging is om ook in de meidenafdeling dit ‘mechanisme’ tot wasdom te brengen.
Waarom precies hechten we hier nu zo veel waarde aan? Veel junioren bij WV kunnen zelf heel behoorlijk voetballen (beter dan de meeste vaders en moeders) en hebben jarenlang goed verzorgde trainingen gehad van geschoolde trainers, zo niet dan toch van zeer gemotiveerde ouders. Zij zwemmen als het ware in de oefenstof zoals ze die zelf gehad hebben, en ze weten uit ervaring ook heel goed welke oefenstof het beste in welke situatie past. Dat maakt ze tot in potentie vaardige trainers. Als deze jonge trainers in een selectieteam hebben gezeten, onderkennen ze bovendien de rol van discipline en teamgeest: trainen is een teamactiviteit, dus je komt op tijd, je zegt niet zo maar af en je traint met volle inzet. Pupillen en jonge junioren vinden het vaak enorm motiverend om door een jonge trainer getraind te worden; tot op zekere hoogte zijn zulke spelers een soort rolmodel.
Voor de junior-trainers zelf is het werken met een groep springerige en soms vrij mondige kinderen een leerzame, verrijkende ervaring. Ze doen er vaardigheden op die hen later nog van pas zullen komen, en op hun CV prijkt straks toch maar mooi dat ze drie jaar lang een eigen team onder hun hoede hebben genomen. Tot slot: door anderen te trainen, of dat nu op techniek is of op tactiek, moet je eerste zelf nadenken en allerlei spelsituaties creëren en coachend begeleiden. Ook voor je eigen ontwikkeling als voetballer kan dat een goede investering zijn.
Los van al deze utilistische argumenten geldt dat veel spelers het gewoon lekker vinden om een paar uur per week, meestal in aansluiting op hun eigen training, met een groep jonge spelers aan de slag te zijn, lekker ballen, lekker buiten, om week in week uit te zien dat de dingen die je ze leert ook echt beginnen te werken.