Poeh. Wat een oorwassing. Een lesje in nederigheid. Ik had liever niet de taak op mij genomen om verslag te leggen. Maar plicht roept. Ook na een 7-0 nederlaag. Tis inmiddels bijna negen uur op maandagavond. Dus ik zet mij achter m’n laptop. En schrijf. En gooi weg. En schrijf. En gooi weg. Dit nadat ik de wedstrijdbeelden overdag al eens heb bekeken.

Welke invalshoek zal ik eens kiezen? Die van de botte bijl? Of spreek ik zalvende woorden? Ik ben geen sportpsycholoog namelijk. Ik ben immers een knorrige ouwe zeur. Vorige week sprak ik van de kelder van de ondergrens. Zo wil ik niet schrijven maar ja soms mot je wat. De achterban heeft recht op verslaglegging.

De uitslag is pijnlijk. 7-0. Ik kreeg de vraag inmiddels meerdere malen en kan mij niet heugen ooit zo te hebben verloren. Als speler niet. En als coach niet. Het was mijn eerste keer. En ik kan nu uit eigen ervaring melden het wat met je doet. Je wordt er stil van. Ik ging naar huis. En daar in alle stilte, want ja ik woon alleen, komt het pas echt binnen. What da fak. En ik zat alleen maar als teammanager in de dug-out. Hoe zullen de trainers en de spelers dit voelen?

Ik zet de TV aan en val in de aanloop naar Barcelona tegen Getafe. Studioanalist van dienst is Alex Pastoor. Hij praat een beetje als z’n achternaam is maar goed. Ik mag graag luisteren naar z’n analyses. Helder en begrijpbaar. Zonder omwegen. Ik hoor hem een aantal zaken roepen over de selectie met veel sterren en grote ego’s die Barcelona op dit moment in de groep heeft. En toch zegt hij dat ze samen meer zijn dan de som der delen. Dus die sterren cijferen zich weg voor het team. Niet “ik” moet de ster zijn maar “wij” moeten de sterren zijn.

Hij laat beelden zien zowel aanvallend als verdedigend en beschrijft; loskomen van je tegenstander, bewegen zonder bal, scannen, bal en handelingssnelheid, bereid zijn vuile meters te maken. Ik hoor het aan en denk terug aan de wedstrijd van WVzon1. Ik kijk de beelden later nog eens terug en ik denk: ja, dat geldt dus niet alleen voor Barcelona maar ook voor onze tegenstander Saenden. Daar was het wij over het hele veld. En wij het stevig tegen aflegden op alle fronten.

Ik raadpleeg Chat GPT voor wijze raad. Want ja, dat kunnen we op dit moment wel gebruiken. Dan komt er, na wat vragen die ik beantwoord, dus gewoon iets uitrollen. M’n grote vriend Chat is ook sportpsycholoog. Hij komt o.a. met “de spiegel” om een brug te kunnen slaan tussen de “verwachting” die er leefde versus de “harde realiteit”. Om dat vervolgens dan concreet te maken met waar het mis ging. In steekwoorden. En dan van de “pijn” naar een plan te komen. Een gezamenlijk plan om de pijn te gebruiken als brandstof voor de komende periode.

Tot zover. Nu weer terug naar de wereld van september 2025. Waarin Den Haag in brand stond. Een jongen van 15 het leven verloor nadat hij met een pistool zwaaide. Polarisatie een woord is dat te vaak in het nieuws is. Een afwijkende mening je automatisch tegenstander maakt. Een betaalbare woning voor velen ver weg is. Om maar te zwijgen over de tegenstellingen op het wereldtoneel.

Dan blijft een 7-0 nederlaag vervelend maar is het niet direct dodelijk want er zijn nog 69 punten te verdienen. Dat we daarvoor wat moeten doen is volkomen duidelijk. Terug naar de basis van voetbal. Te beginnen op de trainingen, in de sportschool en komende zondag thuis tegen Fortuna Wormerveer. Kop op!

Team : Paul Diouf, Tobin Melis, Freek van der Heide©, Midas Ploem Kempkes, Lukas Noppert, Tom van Riessen, Ashraf Azzouz, Gijs Oostermeijer, Max Swart, Yasin Koprulu, Jesse Coffeng, Nour Weijer (o23), Adam Maresz (o23), Roger Onkenhout. Jens Avrap, Nick Jairam, Tycho de Vries & Jules Vermeulen

Staf : Joram Melis, Yassir Boudazdaz, Onno Swart, Raymond Lion & Jos de Vries

Onno Swart