Sinterklaasweekend. Altijd een tijd waar het koud en kil is. De dagen te kort. Een tijd waar de buitensporter niet verwend wordt. Daarnaast is onze strijd als team tegen fysiek ongemak nog niet ten einde.

Kees heeft een terugslag na z’n langdurige knieblessure. Wel is Diego weer inzetbaar na een enkelkwetsuur. Zo blijft de lijst ‘afwezigen’ in de selectie groter dan de lijst ‘aanwezigen’. Dit betekent puzzelen voor trainert Joram.

Elke week weer. Gelukkig kwamen Yasin Koprulu (o23), Tobin Melis (zon2) en Yunes Aharchou (Jo18) ons versterken. Zo begonnen we toch met een volle reservebank.

De tegenstander van vandaag was het Utrechtse DHSC. Net als WV-HEDW een fusieclub ontstaan uit o.a. DOS, USV Holland & Stichtse Boys. De zaterdagtak speelt bij onze Zaterdag 1 in de 4e divisie.

14;30u zondagmiddag. De lucht grauw. Ziet eruit alsof het elk moment kan gaan sneeuwen. Het geniepige windje is als een sluipmoordenaar uit het Oosten. Scheidsrechter de heer Radj Ganpat floot ons precies op tijd in gang. En in gang gaan we. We spelen rustig. Er is beweging. Er is verrassing. We gunnen elkaar de bal.

2” Diepgang. Max op snelheid achtervolgt door een back. De schop is hard. Niet tegen de bal. Wel de man. Maar als je niet gaat liggen dan fluit ie niet. Zeker niet als de scheids vanaf de middellijn fluit en op afstand staat. Dan rest de pijn en de frustratie. De kans is verkeken.

4” We hadden onszelf kunnen belonen met de perfecte start. Een kans voor open goal. Helaas eindigde de bal op de lat. Waarom zo hard? Een rustig tikje was genoeg geweest. Maar het geeft wel onze intenties aan.

10”. Goed druk zetten op het middenveld. Diego in z’n element. Met direct spel diep. Max snijdt z’n tegenstander de pas af en rondt goed af. 1-0.

14” Altijd een fijne minuut in de edele voetbalsport. Tenminste in mijn beleving. En ook echt vernoemenswaardig in deze wedstrijd. De kans is levensgroot. Maar de keeper stopt hem. Geen 2-0. De 1-0 blijft.

18” Gil onderschept. Jesse schot uit de losse heup. Speler blokt. 1-0.

20” Adrian onderschept. Jesse met de assist. En Max kiest rustig de hoek. 2-0.

31” Mouaad lanceert Max. Keeper redt. De rebound is een gewaagde en gaat in de ballenvanger. 2-0.

38” Nigel stoomt op zoals hij dat kan. Onorthodox. Diep op de helft van de tegenstander inmiddels. Hard is de ingreep. Op de enkel van z’n standbeen. Kans geneutraliseerd. Hij hinkelt door. Valt later uit. Weer een blessure geboren door hard spel van de tegenstander zonder dat de scheids optreedt met een kaart. 2-0.

42” Miraculeuze reddingen in onze 5 meter. We houden de nul. Redden we het tot de rust? 2-0.

45”+ Jules redt ons wederom. Kopbal zeilend. In de hoek. Hij duikt stijlvol. En tikt de bal weg. We zuchten ervan. Gelijk rust. 2-0.

Rust. Nigel kan niet verder. Z’n enkel is te dik. Tobin vervangt hem.

47” We komen matig tot slecht de kleedkamer uit. Ondanks de waarschuwende woorden in de rust. Zo scherp als we de 1e helft begonnen. Zo slap begonnen we de 2e. We gunnen DHSC alle ruimte. Dekken op 2 meter als we al dekken. Gevolg? Nou een goal. Tegen. Iets met niet oppakken. 2-1.

54”. Nee, helaas. Door de aansluitingstreffer zijn we nog niet wakker geschud. We laten het gebeuren. De ingebrachte rechtsbuiten van DHSC krijgt nog steeds alle ruimte. Niemand grijpt in. We hebben niet het gogme om een aanval te onderbreken met een lichte overtreding. De wedstrijd te neutraliseren. Zijn niet fel genoeg. De gelijkmaker is een terechte. En fraai ingeschoten. 2-2.

55”. Belachelijke overtreding DHSC. 2 benen vooruit. Slechts geel. Tis marchanderen. 2-2.

61” Yasin & Milan vervangen Diego (mocht 60” spelen) & Till. Verse energie om voor de overwinning te gaan. 2-2.

66” We hebben het moeilijk met combineren. Wel hebben we de controle weer enigszins. Rechten onze rug. Er moest een schepje bovenop. 2-2.

80” We proberen het. Net als DHSC. De wedstrijd gaat op en neer. Echt grote kansen? Nee. We spelen nu om te winnen. Man op man. Tis vooral hard werken en billen knijpen. 2-2.

88” De deksel op de neus. En hard ook. Een inspeelpass. Vanuit ons centrum. Door t midden. Te zacht en een makkelijke prooi. De counter is fel en dodelijk. 2-3.

Blessuretijd. We vallen aan. Een scrimmage. De bal blijft hangen in een kluwen van spelers. Hij stuitert voor de voeten van Guntars. Uit de draai neemt hij de bal op z’n pantoffel. Het net bolt. Gejuich zwelt aan. De scheidsrechter fluit en wijst naar het midden. 3-3.

Terwijl WV juicht is Tobin bezig de bal zo snel mogelijk weer op de middenstip te krijgen. Een tegenstander heeft deze inmiddels te pakken en loopt ermee weg. Tobin pakt hem aan z’n linkerschouder. Vrijwel direct haalt de tegenstander achterwaarts uit met rechts. Tobin wordt vol in het gezicht geraakt en gaat gestrekt. Het bloed stroomt uit z’n neus. De scheidsrechter is het ontgaan. Net als vrijwel iedereen.

De grens blijft met z’n vlag fier in de lucht staan. Alweer. Zoals de hele middag al. Voor de 3e keer gaat scheids met hem in gesprek. Wat is dat toch altijd met die assistent scheidsrechters van de tegenpartij……… De scheidsrechter loopt erheen. Gelukkig blijft hij bij zijn beslissing. 3-3.

Beide teams staan vol van de adrenaline klaar. DHSC neemt middenuit. Wij met 10 man. Tobin kan niet verder. Beiden willen nog gaan voor die ene kans op de volle winst. De scheidsrechter vindt het echter mooi geweest. En fluit voor het einde. Spelers van beide teams gaan verhaal halen bij hem? En zo eindigt deze pot gelijk. Net als verleden week. Een gelijkspel dat wederom voelt als een verlies. En dan nu ter afsluiting even copy + paste:

Leer ervan! Kijk eerlijk naar wat je zelf nog beter had kunnen doen. Daar heb je invloed op. En niet naar anderen. Want dat is de makkelijkste manier om jezelf vrij te pleiten. De scheids is bijvoorbeeld een oncontroleerbaar element. Zeker als de wedstrijd ten einde is. En onthou dat je met een positieve coaching meer bereikt dan iemand wijzen op wat hij volgens jouw mening fout doet. Ten eerste weet ie dit meestal zelf al. En ten tweede is dat vooral aan onze trainert. En die heeft het allemaal uitstekend in de smiezen.

Dus blijf aan jezelf werken. Praat met elkaar. Help elkaar. Want alleen samen kunnen we deze competitie tot het einde brengen welke we allemaal voor ogen hebben. Ik heb hier alle vertrouwen in. Want er zit in deze groep een hoop talent, lerend- en doorzettings-vermogen. En dat hebben we nodig om ons nog meer weg te cijferen voor het hogere doel wat dit team nastreeft.

Onno Swart