Een simpele ruime overwinning. 9-1. Niks spannends aan. Gisterochtend postte ik op ons Instagram-account (volgt u hem of haar al?) de volgende tekst: “Wat laten de jongens van #WVzon1 zien? Wordt het een schiettent? Of?” En zoals u al zag bovenaan het verslag, het werd er een.

Een schiettent. Was dat onze verdienste? Ik wik en weeg over het antwoord. Want waarom was ik, als teammanager, niet blij na een 9-1 overwinning? Had ik er zelfs de pest in. Begin ik nu echt een ouwe zeur te worden? Een hoop vragen schieten door m’n hoofd zonder antwoorden. Wat ik wel direct merk is, dat ik even afstand moet nemen van de euforische kleedkamer. Ik heb een kort lontje en dat helpt niet. Ik wens ze veel plezier en ga.

Het is soms zo dubbel. Neem ik de zaken als teammanager te serieus? In m’n rol als vader kon het eigenlijk niet beter. Max maakte van de eerste 7 doelpunten vanmiddag er drie zelf en de andere vier bereidde hij voor. Dit stemt mij gelukkig. Omdat dit de beloning is van een hele zomer investeren in zichzelf. In z’n fysiek via Crossfit. En dan is dit het resultaat.

Maar toch was ik dus niet blij. In de aanloop na de wedstrijd merkte ik het al. Bij mezelf dan hé. De groep was ontspannen. Te ontspannen. De tegenstander FC Weesp had in de twee voorgaande wedstrijden ruim klop gehad. De trainer eiste een overwinning met dubbele cijfers. Hij had de opstelling aangepast aan het aantal speelminuten in de voorbereiding. Zodat de groep qua belastbaarheid om een gelijk niveau zou komen. We hebben namelijk een groep waarin de onderlinge verschillen klein zijn.

Iedereen kan basis spelen. Jong en gretig. Dus de trainingen. Daar spatten de vonken vanaf. Vechten voor je plekkie. Ik hou ervan. Maar goed gisteren voelde het anders. De bespreking; de aandacht van de groep was matig. De warming up; plichtmatig. En dan gaan we starten. Hoge intensiteit werd gevraagd. Gelijk er bovenop. Dat hadden een aantal alleen gemist. Het duurde dan ook tot de 13” voordat Weesp voor het eerst kon vissen. Want wat die op de mat legde was bijzonder matig.

De 13” dus. 1-0. Max maakt hem. Hij krijgt de bal in de drukte buiten de zestien van Jermaine. Kappend en draaiend ging ie een man of drie voorbij. Om vervolgens koel te blijven voor de goal. Een glimlach kan ik dan niet onderdrukken. Het lukt niet direct om door te drukken. De volgende goal wordt in de 23” gemaakt door Gil. 2-0. Met de actie vooraf door Jermaine vonden we de ruimte op rechts bij Max. Die komt goed naar binnen en geeft de bal op een presenteerblaadje aan de goed vrijgelopen Gil.

Dan gaat het in ene even snel. In de 26” de 3-0 door Max op aangeven Freek. In de 30” is het weer Max. Het moment dat tot deze goal leidt mag genoemd worden. In de verdediging opent Tobin de bal cross op onze in de ruimte lopende linksbuiten Jermaine. Hij behoud het overzicht en legt terug op de meegelopen Diego. Die verplaatst de bal goed naar rechts zodat Max kan aanleggen voor de 4-0.

En in de 33” maakt Mouaad van dichtbij wonderlijk de 5-0 op aangeven van Max. Dan valt het tempo weer weg en gaan we voor eigen succes. Op de reservebank is dan inmiddels de stemming opperbest. Er wordt neerbuigend gesproken over de capaciteiten van Weesp. Jolig. Een grap. Een grol. Dan een overtreding door WV. De scheidsrechter geeft geel. Onze bank ageert erop. Er is weinig discipline. Respect. The Untouchables. Wij zijn oppermachtig en de scheids moet luisteren. Die doet dat natuurlijk niet.

Dan de 45”, een spaarzame uitval van Weesp. De spits is er doorheen op de achterlijn in het uiterste puntje bij de cornervlag. Een verdediger voor z’n neus. Die zet een sliding in. De schreeuw doet het ergste vermoeden. Het fluitsignaal. En de penalty is gegeven. Wat doet de bank. Wisselspelers springen op van de bank. Staan te ageren. Uit volle borst. Snel gaan ze weer zitten als de scheids hun kant op loopt. De scheids is er klaar mee. En trekt een gele kaart. Voor een wisselspeler! Willekeurig gegeven. De verkeerde natuurlijk. Krijg je dat ook nog. Maar ik was het niet! Net of dat nog helpt. Tuurlijk wordt de penalty benut. 5-1.

Echt in dit ene moment zit alles. Alles waarom ik met de pest in m’n lijf gisteren naar huis fietste. Als teammanager. Want de vader in mij had een prima dag. Maar ja, ik wil dat ze er staan. Zondag a.s. als de competitie begint. TABA uit. Want TABA is andere koek dan met alle respect FC Weesp. In de rust één wissel; Jannes komt voor Diego. Die is teleurgesteld. Die wilde erg graag door. En dat is te prijzen.

In de 2e helft hetzelfde beeld als in de 1e. Wij hebben de bal. En vallen aan. Maar teveel slordigheden, moeilijke oplossingen en eigen glorie laten ons wachten op de dubbele cijfers. Hoe krijg je de mindset van spelers zo dat ze zich blijven conformeren aan het team. Want voetbal is simpel, maar simpel voetballen blijkt vaak het moeilijkste wat er is.

In de 53” vind Jannes een gaatje. In een druk bezet strafschopgebied schiet hij de bal feilloos binnen. En u raadt het al de assist kwam van Max. Met een hakje omdat Jannes goed coachte. 6-1. Dan wisselen we in de 55” ons centrale verdedigingsduo. Freek & Tobin gaan en Roan M. & Kees komen. In de 60” maakt Jermaine de 7-1. De voorzet kwam dit keer van links. Waar Max z’n direct tegenstander op snelheid voorbij kwam, naar binnen sneed en Jermaine die goed terug stapte de kans gaf. Vlak daarna mag Max gaan zitten en komt Jens hem aflossen in de spits.

In de 69” wordt Milan opzichtig gevloerd in de zestien meter. De scheids fluit. Vergeet de gele kaart te geven waar wij hem wel kregen in een vergelijkende situatie. Milan neemt zelf de strafschop. En doet dat onberispelijk en schiet de 8-1 in de touwen. De tijd begint dan te dringen om de dubbele cijfers te halen. Bij de 9-1 in de 89” krijgen we hulp van FC Weesp. Een verdediger schiet em pardoes in het eigen doel. En daar blijft het bij.

Aan de vooravond van de competitie 9-1 winnen is altijd fijn. En dan toch met de pest in je lijf naar huis fietsen. Ik kan het. Want er gaat nog zoveel te doen. In de passing. In de beleving. In onderlinge coaching. We kunnen zoveel beter als team. En dat moet ook als we in de 3e klasse goed voor de dag willen komen. Daarom oefenen we dinsdag tegen De Meer. Zodat we zondag klaar zijn als de competitie start op bezoek bij TABA. We beginnen om 12:30u zodat u gerust kan komen kijken en niks mist van Ajax-Feyenoord om 14:30u.

Onno Swart

PS. Op Instagram kunt u ons volgen via wvhedw_zon1. Dan bent u altijd op de hoogte!

De hoogtepunten in beeld: