CTO'70 vs WV-HEDW Zondag 1 (24 april 2022)
Het is een dag na de wedstrijd. 5-1 werd het. Voor CTO ’70. Enne dik verdiend. Als u dit verslag leest voor de uitslag dan kunt u hier stoppen. Duidelijke cijfers dunkt me. Als u wil weten hoe en wat dan zeg ik lees gerust verder.....
Vandaag is het 25 april 2022, de dag dat als hij nog had geleefd 75 jaar oud zou zijn geworden. Eigenlijk leeft hij gewoon voort natuurlijk. Is hij onder ons. Je komt hem of beter z’n gedachtengoed nog vaak tegen. In de krant. Op TV. En op Social Media. Maar ook gisteren in het echte leven en wel in de catacomben van CTO ’70. In een gang staat een uitspraak van hem op de muur. Een beetje lastig leesbaar gezien de lengte maar ik ben er voor de wedstrijd even stil bij gaan staan. De uitspraak van Johan Cruijff luidt als volgt:
“Om goed te voetballen, heb je goede voetballers nodig, maar een goede voetballer heeft bijna altijd het probleem van een gebrek aan rendement. Hij wil het altijd mooier doen dan strikt noodzakelijk.”
Ik heb er voor de wedstrijd een filmpje van gemaakt. Leuk voor op Instagram of zo. Ik kwam het gisteren tegen toen ik een verslag probeerde te schrijven en in m’n telefoon keek voor een foto. Het verslag schrijven lukte niet. De woorden kwamen niet. Ik bleef hangen in de uitspraak. Wij hebben goede voetballers? Dat bleef maar door m’n hoofd spoken. Of toch niet? En wat heb je nou liever? Eén goed 11-tal of 11 goede 1-tallen? Als je voor elke positie de beste speler kiest, heb je nog geen sterk elftal maar een team dat als los zand uit een valt. Het gemiddelde van een ploeg wordt door de zwakste speler bepaald. U merkt het al. M’n gedachten gingen met mij aan de haal. Gevolg? De nacht was onrustig. En geen verslag op zondagavond.
De voorbereiding was goed. De selectie krap. Maar er was aanvulling uit WV zon 2. De warming-up zag er goed uit. Er was beleving. We oogden scherp. Een jonge scheids genaamd Vorm was aangesteld. Hij was een van de beste van het veld gistermiddag. Dan de wedstrijd zelf. Ik ben grootgebracht met het principe: eerst werken, dan verdienen. En dat deden we. Vanaf minuut 1. We speelden met passie. Zette druk op de juiste momenten en dat resulteerde al snel in kansen.
Zo ook in de 11”. We zetten druk als team. Veroveren de bal net buiten de zestien meter van CTO ’70. Er moet tenslotte op elke plaats in het veld verdedigd worden, dan kost het de minste energie want dan moet je niet helemaal teruglopen om een doelpunt te maken. ;-) Direct is er de omschakeling. Simpel spelen is het mooist en via twee schijven belandt de bal voor de voeten van Jesse die niet aarzelt; 0-1.
In de 1e helft was er maar één ploeg die aanspraak mocht maken op de overwinning. En dat waren wij. En toch stond het maar 0-1 bij rust? Maar wij speelden voorin te veel voor de eigen B.V.. Niks in dienst van het team. In plaats van simpel opzij leggen kozen we voor moeilijk en eigen glorie. En de op het oog simpele oplossingen, bleken dus in de praktijk het moeilijkst. En ja dan scoor je niet. Zo bleef CTO ’70 in de wedstrijd. Winnen doe je met z’n allen. En te veel gaan voor eigen geluk doet hier afbreuk aan.
De rust komt dus met een stand van 0-1. De trainert is ontevreden. Hij hamert op de tactiek. Ervaring is het herkennen van bepaalde situaties en omstandigheden in een vroeg stadium en dan de juiste beslissing nemen. Wij namen te vaak de verkeerde beslissingen in de afronding. Maar we staan voor. En zitten goed in de wedstrijd.
Het 2e bedrijf begint. CTO ’70 komt enorm scherp uit de kleedkamer. Dit resulteert direct in een kans. Gelukkig kan onze keeper Andries deze neutraliseren. Wij spelen ons eigen spel. In een te laag tempo dat wel. En zonder verrassing. Zo anders als de 1e helft. CTO ‘70 zakt in. Laat ons komen. Is gedreven, fanatiek aan ’t verdedigen en vooral gevaarlijk in de counter. We spreken de 55”. CTO’70 speelt opportunistisch. We krijgen de bal niet weg. De spits rommelt zich r doorheen. Via een been van een WV-speler valt ie weer voor z’n voeten. Toeval is logisch. Een buitenkansje. 1-1.
Over een wedstrijd genomen is een speler twee-en-een-halve à drie minuten aan de bal. Het komt erop aan wat je daarnaast doet. Om het initiatief, waar sta je, wat doe je, wat kan er gebeuren? Dat werken zonder bal gebeurde te weinig in de 2e helft. Het lijkt of de energie bij ons steeds langzaam wegvloeit na 60” spelen.
Er zijn kansen. Over en weer. En dan hebben wij de pech. Zij het geluk. We spreken de 69”. Om te beginnen is er maar één bal en die moet je dus hebben, maar waar het dus in wezen om gaat, is: wat doe je met die bal? En als je hem niet wegschiet dan krijgt de tegenstander een kans. Ook al is het een slap zondagsschot. En wordt ie van richting veranderd. Als je niet schiet dan scoor je niet. 2-1. CTO’70 zit in een luxepositie. En leunt daar lekker op. Gedreven verdedigend. Fel maar fair. Vol energie.
Ik heb ontzettend veel respect voor mensen die fouten maken, maar zich steeds weer voor de volle 100% kunnen inzetten. Dit zijn mensen die je nodig hebt in je team. Helaas gebeurt het vandaag. Op een cruciaal moment. In de 75”. De 3-1 is het gevolg. De winst is vergeven. Het laatste deel van de wedstrijd is een martelgang. We vallen nog wel aan maar zonder idee. De organisatie is weg. We wisselen. Het helpt niet. Sterker nog we helpen CTO’70 ook nog aan de kansen op 4-1 en 5-1. Door mislukte passes.
We zijn afgetroefd op inzet. En dan valt het geluk niet je kant op. Leiden we een grote nederlaag. Maar hoe was de wedstrijd verlopen als we voorin elkaar wel de bal hadden gegund in de 1e helft?
Veel mensen zien dat er tijdens de wedstrijd met het elftal iets fout gaat. Veel minder zien waar de fout zit en slechts een enkeling ziet wat je eraan kunt doen. Ik zie dat meteen, ja. Niet ik als schrijver van dit stuk maar wel El Salvador. Konden we hem nog maar vragen naar zijn advies............
Onno Swart