Op 25 mei 1908 werd door een aantal 14- tot 16-jarige vriendjes (die al twee jaar hadden gevoetbald onder de naam Uitspanning na Inspanning) de voetbalclub Wilhelmina opgericht. Onder de zeven oprichters waren Louis Aussen (voorzitter) en Martijn Sajet (secretaris-penningmeester). Aanvankelijk werd op een grasveldje in het Oosterpark gespeeld. Daarna op een stukje zand, waar nu de Linnaeusparkweg uitkomt op de Linnaeuskade. Later bij de voormalige Parkschouwburg, waar nu de korfbalvelden zijn, grenzend aan het Wertheimplantsoen.

In oktober 1910 werd Wilhelmina toegelaten tot de tweede klasse van de Amsterdamse Voetbal Bond, waarin meteen het kampioenschap werd behaald. Het volgende jaar werd die prestatie herhaald in de eerste klasse, waardoor promotie naar de Nederlandse Voetbal Bond volgde. Doordat in de NVB al een vereniging met de naam Wilhelmina uit Den Bosch speelde, moest het Amsterdamse Wilhelmina de naam veranderen. De nieuwe naam werd Wilhelmina Vooruit. In '14-'15 werd Wilhelmina Vooruit ongeslagen kampioen in de derde klasse NVB, maar door de mobilisatie volgde geen promotie.

Bij het halfjaarlijks bestaan werd een feestprogramma opgevoerd in zaal Plancius; het 1-jarig bestaan werd gevierd met een toneelvoorstelling in Odeon. Een traditie van halfjaarlijkse feesten was geboren. Vanaf 1912 kwamen daar de jaarlijkse revues bij, waarmee Wilhelmina in de jaren ’10 beroemd zou worden. Op 1 augustus 1910 verscheen het eerste nummer van het clubblad "Onze Revue". Een gedrukt clubblad van een voetbalclub was toen een ongekende prestatie. Nog opvallender was de reis naar Duitsland in 1912: Wilhelmina Vooruit speelde wedstrijden in Essen en Elberfeld. Bij het vertrek van de trein waren onder andere journalisten en bondsbestuurders aanwezig.

 Wilhelmina Vooruit was initiatiefnemer voor de oprichting van een jeugdcompetitie; en voor de eigen leden werd een verplichte sportkeuring ingevoerd. Ter gelegenheid van het eerste lustrum werd het "Geïllustreerd Sportgedenkboek" uitgegeven, met een voorwoord door Pierre de Coubertin (oprichter van de moderne Olympische Spelen). Al deze gedenkwaardige prestaties werden geleverd door bestuursleden die toen nog geen eenentwintig jaar oud waren.Wilhelmina Vooruit bleef tot 1930 in de derde klasse spelen. Toen volgde degradatie naar de vierde klasse.

 Via de Banstraat, de Kruislaan tegenover Zeeburgia, de Kruislaan tegenover de Oosterbegraafplaats en de Middenweg, kwam Wilhelmina Vooruit in 1939 uiteindelijk terecht op Sportpark Voorland, het veld waar we vervolgens 59 jaar lang zouden blijven.

In 1933 vierde Wilhelmina Vooruit het zilveren jubileum met een grote feestavond met Fien de la Mar. Wilhelmina Vooruit was in Rijnland en Westfalen een populaire club geworden, maar door de politieke ontwikkelingen in Duitsland moest het doel van de jaarlijkse reizen verplaatst worden naar Frankrijk. Naast buitenlandse reizen werden in deze tijd ook jaarlijks bottertochten op het IJsselmeer georganiseerd. Na de tweede wereldoorlog werden onder leiding van de bestuursleden Martijn Sajet, Leo van Geuns en Bob Hamel de activiteiten voortgezet.

Sportief gezien waren het moeilijke tijden. In 1949 degradeerde Wilhelmina Vooruit zelfs naar de AVB. Daar werd het meteen kampioen, waarna een promotie/degradatie-wedstrijd gespeeld moest worden tegen . . . HEDW. Doordat tijdens het spel de scheidsrechter onwel werd en overleed, kon de wedstrijd niet worden uitgespeeld. De NVB besloot om beide teams toe te laten tot de vierde klasse. In 1953 volgde promotie naar de derde klasse.

In 1956 fuseerde Wilhelmina Vooruit met HEDW.