Antibarbari thuis. Een mooi affiche. De koploper op visite. Uit brachten we hun een grote nederlaag toe. In november werd het 1-6 in Rotterdam. Daarna begon hun zegetocht. En wij rommelden wat in de marge. Voetballen doen we wel heel acceptabel. Maar het zoet van een overwinning proeven we weinig. Te weinig. Het is te vaak net niet. En dan is de concurrentie bikkelhard in deze competitie. En zo was het inmiddels 23 maart. We bivakkeren op plek 10 in de stand. Net boven de de lijn waar we niet willen staan na 24 wedstrijden. Het 18e competitieduel stond op punt van beginnen. We waren klaar voor een stunt.
De trainingsweek was goed. Tuulk moesten we keuzes maken voor de basiself vanwege een blessure van Tim van Eldonk en één wedstrijd schorsing voor Tom van Riessen na zijn rode kaart van vorige week. De keuze was reuze want er staan zat jongens te trappelen om te spelen. Dus het was puzzelen voor de technische staf. Wikken en wegen. En als dan de knoop is doorgehakt. Dan vielen de keuzes op Huib Bergkamp als linksback, Diego van de Bunt Huigen op 10 en Tycho de Vries mocht weer eens starten als verdedigende middenvelder.
Beide ploegen bouwden in het begin nogal wat zekerheden in het spel. Het was aftasten over en weer. Zoeken naar de vrije man. Wij via het opbouwen van achteruit. En Antibarbari vooral via de lange bal. Zo ging een groot deel van de eerste helft voorbij zonder dat er echt kansen werden gecreëerd. Het waren speldenprikken. Van beide kanten. Waarbij onze voorwaartsen niet in hun beste doen leken. Veelvuldig balverlies was het gevolg. Gelukkig hadden we het verdedigend goed onder controle. Tot de 43’. Vlak voor rust. Daar was dan toch die ene kans……. En het is gelijk raak. 0-1.
Uit een omschakelmoment. Een foute pass van Ashraf Azzouz leidt hem in. Onze verdedigende organisatie staat niet goed. Dan volgt een duel op het middenveld waar de bal naartoe wordt gekopt. Het is een hoge bal. Tycho de Vries is te laat. Huib Bergkamp besluit in te stappen. Maar komt ook te laat. De bal wordt over hem heen gekopt richting de rechterspits. Zijn man. Die zet het vogelvrij op het lopen richting achterlijn. Tycho probeert hem de pas af te snijden. Dit lukt niet.
De voorzet is hard en half hoog. In de vijf meter. Daar staan meerdere verdedigers tegenover één spits. Een bonkige. Hij neemt de iets te hoge bal, die iets achter hem komt, fantastisch met rechts aan. Met Roan Mulder in z’n nek schermt hij de bal af met z’n lichaam. Om vervolgens de bal wederom met rechts simpel met binnenkant voet langs Jules Vermeulen te tikken. Was de voorsprong terecht? Nee, niet echt. Maar ja, het is wel een kwaliteit dat als je een kans krijgt dat je hem verzilvert. Dan ga je lekker de rust in. En zoals zo vaak dit seizoen moeten we in de achtervolging. Op slag van rust krijgt Antibarbari nog een levensgrote kans. Volkomen vrij loopt de spits op ons doel af. Gelukkig kan Jules Vermeulen in deze 1-op-1 situatie redding brengen. De rust wordt goed gebruikt om het tactisch plan aan te passen.
Er wordt een wissel toegepast. Max Swart komt voor Jermaine Verwey in het veld als spits. Net als we weer lekker zitten ploft de 0-2 al tegen de touwen. Tis de 51’. Een hoge bal van de zijkant. Een vroege voorzet zoals ze dat noemen. Vanaf een meter of 25 van de achterlijn. De bal komt achter onze laatste linie hoog ter hoogte van de penaltystip. Roan Mulder kan in z’n loop ongehinderd de bal met een kopbal weg werken. Hij kopt de bal echter omhoog. De spits kan hierdoor vrij de bal controleren, wegdraaien en de bal van een meter of acht tot doelpunt promoveren. Wat een cadeautje.
Gelukkig zet de ploeg de schouders eronder. Als team trekken ze nu ten strijde. Vechten verbeten duels uit. We spelen va banque waardoor er zeker voor de toeschouwers rondom het veld een prachtig schouwspel werd geboden. We draaiden langzaam maar zeker de duimschroeven aan bij de koploper. De moest terug. Ver terug. Dat leiden tot corners. Kleine kansen voor o.a. Lukas Noppert. Dan is het de 58’. Antibarbari is in de aanval. Tycho de Vries onderschept een voorzet in eigen zestien. Kaatst op Diego van de Bunt Huigen net buiten de zestien. Die speelt direct Anass Boudinar aan. Hij verplaatst het spel verder naar de rechterkant waar hij Ashraf Azzouz vindt.
En een Ashraf Azzouz in vorm kan wat extra’s. Zeker met zijn traptechniek. Hij ziet Max Swart diep gaan. Tien meter buiten onze eigen zestien legt hij de bal fenomenaal achter de laatste linie van Antibarbari net buiten hun zestien. Max kruist goed achter de laatste man langs en neemt de bal uit de lucht in z’n loop perfect mee. De keeper is uitgelopen om z’n doel te verkleinen. Max is door z’n aanname iets rechts van het doel uitgekomen. De keeper is hierdoor niet meer goed gepositioneerd. Hij probeert dit te corrigeren maar is te laat. Want in een vloeiende beweging speelt Max met binnenkantje rechts de bal langs de vergeefs duikende keeper in het doel.
Het is 1-2. Het geloof is terug. Een belegering van het doel van Antibarbari volgt. Met af en toe counters van Antibarbari. Maar iedereen was nu messcherp. Stond aan. Hoe krijgen we dat vanaf nu standaard vanaf minuut 1 i.p.v. pas na tegenslag? Zou een hoop schelen zou je kunnen zeggen. Dan een hele fase waarin we vergeefs proberen een gaatje te vinden in hun hechte defensie. Antibarbari krijgt nog een reuzekans in de 64’ na een verre ingooi wanneer bij de 2e paal van twee meter kan worden ingeschoten. Maar onze keeper Jules Vermeulen bracht redding. Alweer.
We wisselen in de 70’. Diego en Tycho eruit. Voor hun komen Freek van der Heide en Jens Avrap. Dan komt ook in de 78’ Roger Onkenhout binnen de lijnen voor Yasin Koprulu die dit keer z’n stempel niet kon drukken op deze wedstrijd. Dan een vrije trap. Tis de 79’. Op een meter of achttien van de goal. Iets links van het doel. Perfect voor ene rechtspoot. Ashraf achter de bal. Een vier-mans-muurtje van lange mannen wordt geformeerd. Ze springen op als Ashraf trapt. In het springen draaien ze en via een rug in de muur veranderd de bal van richting. De keeper is volstrekt kansloos hierdoor. De bal belandt in de verre hoek. Het is 2-2.
We wisselen nogmaals. De moegestreden Anass Boudinar wordt vervangen door z’n broer Mouaad. En zo gaan we in de slotfase op zoek naar de derde goal. Want die is drie punten waard. Antibarbari is dan echt aan het overleven. En wij krijgen die kans op de overwinning. Tis de 90’. Van links draait Ashraf de bal voor. De bal gaat aan iedereen voorbij behalve Roger Onkenhout. Hij komt goed naar binnen. Is de verdediger te snel af. De bal stuitert omhoog. Hij neemt hem op een meter hoogte vol op z’n linker pantoffel. De bal gaat net over de deklat heen. Antibarbari kruipt hier door het oog van de naald.
Dan de 92’. Mouaad Boudinar op het middenveld. Ontvangt de bal van Lukas Noppert. Die beweegt door. Met een ragfijne voetbeweging legt Mouaad de bal over de verdediging. Lukas neemt de bal op de borst mee. Hij loopt richting goal. Als linkspoot vanaf rechts. Beter kan niet. Op een meter of zeven schiet hij. Bank veert op. Het zal toch niet. Maar helaas. in een uiterste inspanning kan een Antibarbariaan de bal blokken. Een corner resteert. De resterende blessuretijd levert niks meer op.
En zo spelen we weer gelijk. Na weer een achterstand. Met een publiek dat wederom is verwend. Met een mooie pot voetbal. Maar helaas niet met de zo gewenste en verdiende drie punten. We staan dus nog steeds op de 10de plaats. Wel bieden dit soort wedstrijden houvast voor de komende wedstrijden. Zeker als we dat vuurtje bij onszelf kunnen opstoken zodat we aanstaan zoals de het grootste deel van de 2e helft het geval was.
Komende zondag mogen we met de bus. Naar Nieuwkuijk. Kijk maar in de grote Bosatlas waar dat ligt. We spelen tegen de plaatselijke trots en hun Appie Happy spits die luistert naar de naam Brent de Wijs. Brent wist al 23 keer te scoren in 17 wedstrijden. En u mag mee. Gegarandeerd dat u een mooie pot voetbal te zien krijgt. Dat beloof ik u persoonlijk. Ik heb er nu al zin in.
Team : Jules Vermeulen, Lukas Noppert, Roan Mulder©, Midas Ploem-Kempkes, Huib Bergkamp, Tycho de Vries, Ashraf Azzouz, Anass Boudinar, Jermaine Verwey, Diego van de Bunt Huigen, Yasin Koprulu, Freek van der Heide, Tobin Melis, Mouaad Boudinar, Roger Onkenhout, Jesse Coffeng, Max Swart & Jens Avrap
Onno Swart