• WATERLAND CATENACCIO

    26 mrt 2023
  • Zaterdag 25 Maart 2023, HBOK Sportpark Zunderdorp

    “Meestal staan er bomen om zo’n veld toch?”
    “Vaak wel, maar in de polder wil dat nog wel eens tegenvallen.”
    De spelersauto baande zich een pad over verweerd asfalt, windvlagen trotserend, het water in de naastliggende sloten door de harde wind opgestuwd tot maar een paar centimeter onder het maaiveld.

    Op het programma: een vroege aftrap tegen de nog onbekende tegenstander Het Begon Op Klompen JO10-1, aan de rand van Zunderdorp, midden in het Waterland, bij regen en storm, met debuterende inval coach Milo Meijer (WV JO16-2).

    Aangemoedigd door een – ondanks het weer - sterk uitsupporters contingent begon WV aan de wedstrijd in de overtuiging dat de reeks doelpuntrijke overwinningen voortgezet ging worden.

    Maar los van de gierende wind en striemende regen waren er achteraf bezien nog een aantal voortekenen dat dit een lastige wedstrijd ging worden. Zo werd na enige verwarring bij de schaarse HBOK-begeleiding een wel erg smal en langwerpig veld uitgelijnd. Vervolgens bleek de tegenstander een zogenaamde ‘vliegende scheids’ te hebben, die arbitrale beslissingen zou combineren met coachen. En tenslotte werd WV gevraagd om er 7 tegen 7 van te maken in plaats van de reglementaire 6 tegen 6.

    Na afloop sprak de scheids/coach bewonderend over het mooie samenspel van WV. Dat dit hem en de spelers tijdens de wedstrijd ook al was opgevallen bleek uit de spelopvatting van HBOK: 1 enkele spits, 4 centrale verdedigers, en in het goal een keeper én een “achterstopper” voor het extra slot op de deur (foto).

    WV viel in de eerste helft letterlijk tegen de wind in aan: de ene na de andere vloeiende aanval na de andere. Maar de storm degradeerde vlammende schoten tot stilhangende ballen die door de HBOK keeper uit de lucht geplukt konden worden.

    HBOK had de wind mee, en omdat de WV-verdediging hoog stond was één verre uittrap voldoende om hun eenzame spits te bereiken en HBOK geheel tegen de verhoudingen in op een 1-0 voorsprong te zetten. De scheids/coach vond kennelijk ook dat de spelers goed afgemat moesten worden, en lastte geen breaks op de kwarten in.

    De tweede helft had WV de wind mee – en HBOK tegen – en binnen enkele tellen na de aftrap schoot Julian Stoop de gelijkmaker (1-1) erin. Het leek de start van een verpletterende tweede helft, maar het liep anders.

    De les die de WV spelers uit de eerste helft tactiek van HBOK hadden getrokken was dat er minder hoog verdedigd moest worden om uitbraken te voorkomen. Daarbij vergaten ze dat nu HBOK wind tegen had. Coach Milo had dit natuurlijk uitstekend door, en spoorde de verdediging aan om naar voren te gaan. Maar de wind overstemde hem en de uitgeputte WV spelers waren verkleumd. Zo kwam het dat HBOK in hun tweede aanval van de dag een laag schot door de wind omhoog geblazen zagen worden en via onderkant lat in het WV goal verdwijnen: 2-1.

    Nu kreeg het Waterland catenaccio zijn complete uiting en was het een festijn van duikelende spelers – zo vaak dat zelfs de eigen scheids/coach er het spel niet altijd voor stil legde. Zo wist WV, met achterstopper Lorenzo theatraal op de grond (“aufstehen Lorenzo – doorspielen” riep de scheids/coach), via Julian de gelijkmaker weer op het bord te zetten: 2-2.

    Met mooi samenspel wist WV daarna de wedstrijd op de helft van HBOK te houden, aanvallen opgezet door Verné en Nout, lange passes van Alan, ontelbare corners, Lucas die het ene na het andere schot op goal loste maar gesmoord werd in een overschot aan verdedigers, Loek die zich langs verdedigers draaide en kopballen op goal van Julian. En eerlijk is eerlijk: de keeper van HBOK blonk uit (en anders had hij nog Lorenzo achter hem) – de bal wilde er niet in.

    En zoals het gaat tegen catenaccio teams, sloeg het noodlot toe voor WV. Met krachten weggevloeid (weer geen break in de tweede helft) was het ploeteren geworden. Bij HBOK’s derde aanval van de dag veranderde de wind een spectaculaire verdedigende sliding in een eigen doelpunt: 3-2, met nog maar een paar minuten te spelen.

    Gelukkig wisten de WV spelers hun frustratie in een energieke eindsprint om te zetten: vlak voor tijd ontvangt Xavier de bal en schiet van afstand onhoudbaar hard op goal voor de 3-3. De scheids/coach fluit kort daarna af. HBOK viert het gelijkspel als een overwinning. De jongens van het Vijfde zijn vooral blij dat het afgelopen is.

    HBOK JO10-1: 3
    WV-HEDW JO10-5: 3

    Spelers: Nout Dekker, Verné Doek, Loek Geleijnse, Lucas Glastra van Loon, Alan Kleijn, Julian Sardjoe, Julian Stoop, Xavier van Wijk.
    Coach: Milo Meijer (WV JO16-2 '22/'23)