Sunup to sundown, got to keep working, yeah
Sunup to sundown, got to keep working, yeah
No we never get tired of this, no we never get tired
No we never get tired of this, no we never get tired
Sunup to sundown, got to keep working, yeah
Sunup to sundown, got to keep working, yeah
No we never get tired of this, no we never get tired
No we never get tired of this, no we never get tired

Walked through the fire, been through hell
Body was tired but the spirits won't fail
Next stop is a loving place
Keep moving on, no time to waste here

Still searching for somewhere to wait out this song
Feel like it's been this way for far too long
Next stop might just be the one
Keep rising like the morning sun

I got the troubles, we can leave on the double
We can all get there (we gonna get there baby)
Beyond the level we believe in together
We can all get there (we gonna get there)
Popping on the sun to get there (said I know we will)
Popping on the sun to get there (yes I know we will)
Sitting on the sun to get there (yeah)
Popping on the sun to get there (yeah)

Songteksten. Altijd een bron van inspiratie. Zoals hierboven. Een loom reggaedeuntje. Titel : Next Stop. En dan met de bovenstaande tekst. Ik luister het album vandaag voor het eerst. Was erop aan het wachten. Altijd benieuwd naar wat nieuws van Fred Freddy’s Drop. Prima gasten uit Nieuw Zeeland. Ik zag ze al zeker een dozijn keer optreden. Altijd eindigend in een feestje. Komende woensdagavond staan ze in AFAS. Als je tijd heb zou ik zeker even gaan.

Waarom? Omdat ze opzwepend zijn als ze mogen optreden. Dan trekken ze je mee in hun ritme. Op hun pad. Een pad van hard werken en vooral genieten van de reis. Nee niet van de bestemming. Wel van de reis. Want elke weg naar een bestemming kent hobbels, tegenslag. Als je die weg samen aflegt kan je net zo goed onderweg genieten van de momenten.

En zo is de reis van #WVzon1 ook. We zijn op reis gegaan in de 2e klasse, niet wetende wat onze bestemming is. En je zoals altijd als je onbekend terrein betreedt is het spannend. En zo beleven we onze reis met ups en downs. Raken soms jongens achterop, omdat ze met krukken lopen. Nemen sommige net even een andere weg. Hebben we tegenslag in wedstrijden.

Maar al met al loopt het team dezelfde weg. Op een licht hellend pad omhoog. Onderweg krijgen we onze lessen. In hard werken. In teamdenken. In handelingssnelheid. In vertrouwen. In nederigheid. In hardheid. In alles wat voetbal zo moeilijk maakt. Want iedereen bij ons kan wat met een bal. Maar voetbal is meer dan dat. Dan denk ik aan ruimtes zien en gebruiken. En daar maken we stappen in. Individueel en als team.

Zo ook vandaag tegen Nieuwkuijk. Ook een promovendus. Een echte dorpsclub. Trots dat ze 2e klasse spelen. Ze spelen fier. Gedreven zonder ontzag. Vallen aan waar ze kunnen. Verdedigen als een blok. We hebben het mogen ervaren vandaag. Voetbal zoals voetbal is bedoeld. Twee ploegen die elkaar respecteren. De duels niet schuwen. Hard werken voor een resultaat. Dit onder het oog van de goed leidende scheidsrechter Adem Oren.

Het was niet altijd hoogstaand. Het verveelde echter geen moment. Duels om de bal. Rushes. Combinaties. Hardwerkende ploegen en het publiek komt aan z’n trekken. Meer dan. Want ja wat is nou mooier om naar een wedstrijd te kijken waar de vonken vanaf vliegen. Kansen over en weer. De gekleurdheid van een mening na afloop. Als de trainer van Nieuwkuijk onomwonden verklaard dat hij vindt dat z’n team zichzelf tekort heeft gedaan. Ik begrijp hem volkomen.

Want ja. Z’n ploeg deed het prima. Ze creëerden kansen. Eerlijk is eerlijk. Zeker de tweede helft. Ze schoten ze alleen niet binnen. Of wij hielden ze tegen. En dat terwijl wij ook niet heel adequaat onze eigen kansen benutte overigens. Maar wel net eentje meer dan Nieuwkuijk. En dan heb je terecht gewonnen. Is de sfeer bij team WVzon1 opperbest. Want ja, het nieuwe terrein begint als thuis te voelen.

Het wedstrijdverloop dan even kort. We begonnen met 0-0. Elf tegen elf. ;-) In de eerste helft maakte Nieuwkuijk een buitenspel doelpunt. Hield Jules Vermeulen de nul door een bijna zekere 0-1 te neutraliseren met een goed reflex. Maakte Jesse Coffeng z’n faam waar door te tekenen voor de 1-0. Yasin Koprulu gaf het tikje aan de bal zodat Jesse kan schieten.

Dat noemen we dan een assist. Hij verliest eigenlijk de bal. Maar eerlijk is eerlijk, hij maakt een prima sliding om het te herstellen en dan springt de bal voor Jesse z’n voeten. Dit na een kwartier. Na 25” is het weer gelijk. Een standaardsituatie. Alweer. De achtste tegengoal uit…… Wat schoot Brent de Wijs hem knap binnen. Een rebound uit een zeer lastige hoek. Maar de bal paste precies in de linker winkelhaak van het doel. 1-1. En zo gaan we ook rusten.

Na de rust ongewijzigde ploegen. We spelen in een te laag tempo. Nieuwkuijk kan hierdoor prima anticiperen op onze aanvallende intenties. Vanuit de omschakeling komen ze er een aantal keren zeer gevaarlijk uit. Het loopt steeds stuk op een voetje, een hoofd of de handen van de keeper. Op een of andere manier hebben we dit nodig. Om adrenaline te verzamelen. Om aan te gaan staan. Als team. Want als we dan tempo gaan maken dan maken we het verschil.

Zo ook vandaag. We naderen de eindfase van de wedstrijd. We hebben al onze wissels gebruikt. Kiezen vol de aanval. En dan is het mooi dat rechtsback Tim van Eldonk hem maakt. Puur op wilskracht. We spelen inmiddels vooral op hun helft. Bouwen op. Op links komt Huib Bergkamp aan de bal. Dit in z’n eerste volledige wedstrijd in zondag 1. Met z’n linker laat ie wat zien van z’n talent. Hij krult de bal heerlijk op tempo voor de goal.

Daar komt Tim aan gestoven. Puur op wilskracht. Vergeleek ik hem vorige week uiterst respectvol met een edel dier op Duindigt. Vandaag was het weer genieten om hem te zien buffelen. Wat een energie. En wat een drang naar voren. Hij valt de bal in de lucht echt aan met z’n hoofd. De keeper van Nieuwkuijk krijgt in een reflex nog een vuist tegenaan. De bal gaat omhoog en Tim is er als de kippen bij om de bal binnen te koppen. Wat een ontlading. Nog tien minuten te spelen en 2-1 voor.

Het is gespeeld. Dit laten we niet meer los. We zijn nu te geconcentreerd. Te scherp. Staan aan. En spelen de wedstrijd uit. Een solide pot voetbal. Dat is wat we op de mat legden. Tegen een tegenstander die zeker nog punten gaat pakken. De ontlading is dan ook daar als het eindsignaal klinkt. We hebben onszelf beloond. Om na een aarzelende start van de competitie nu drie potjes achter elkaar te winnen.

Als je dan na zeven gespeelde wedstrijden keurig op de vijfde plaats staat. Op slechts drie punten van de kop. Met al een gat van acht punten richting de degradatieplekken. Dan ontstaat er vertrouwen. Kan je verder gaan op het pad. Met de borst vooruit. Nederig maar toch met wat bravoure. Op naar de volgende stop; De Meer uit. Een potje voetbal om de titel van Amsterdam Oost in de 2e klasse. Komende zondag op sportpark Drieburg.

Team : Jules Vermeulen, Tim van Eldonk, Roan Mulder©, Huib Bergkamp, Lukas Noppert, Tom van Riessen, Ashraf Azzouz, Tycho de Vries, Jermaine Verwey, Yasin Koprulu, Jesse Coffeng, Jan van Straat, Tobin Melis, Anass Boudinar, Roger Onkenhout, Osman Tok & Mick van der Wijgerd

Onno Swart

De hoogtepunten, vastgelegd door Mr Melis:

Op de site van onze gasten: Een keer gaat ie vallen, maar helaas niet vandaag

Brabants Dagblad: Wéér een goal van Brent de Wijs, wéér complimenten, maar wéér geen punten voor Nieuwkuijk: ‘Te weinig’

Tweede klasse B

Winnen? Nieuwkuijk weet nog altijd niet hoe het voelt in de tweede klasse B. Weer oogstte de ploeg van scherpschutter Brent de Wijs - die natuurlijk weer scoorde - complimenten, maar weer leverde het uiteindelijk niks op: 2-1. ,,Het dubbeltje zal een keer onze kant opvallen”, zei trainer Ronny Everaerts.

WV-HEDW - Nieuwkuijk 2-1 (1-1). 15. Jesse Coffeng 1-0 26. Brent de Wijs 1-1 80. Tim van Eldonk 2-1.

Het is een repeterend verhaal in de afgelopen zeven wedstrijden, uitgezonderd het debacle bij Woezik. ,,Vandaag kregen we alweer heel veel complimenten”, zegt trainer Ronny Everaerts. ,,Maar we kopen er helaas niks voor.”

Nadat een doelpunt van Kuijk was afgekeurd, nam de thuisclub een voorsprong. Die werd nog voor rust geneutraliseerd door Brent de Wijs, topschutter in 2B, met een pegel in de bovenhoek. De Wijs had zijn ploeg na een snel genomen vrije trap van John van Dommelen zelfs richting eerste zege kunnen zetten, maar oog in oog met de Amsterdamse doelman kreeg de spits de bal niet in de touwen. In de 80e minuut was het aan de overzijde wel raak. ,,We hebben echt te weinig gekregen, want de paal en de lat geraakt”, aldus Everaerts. ,,Hoe dan ook: we blijven positief. Het dubbeltje zal een keer onze kant op rollen.”