Het is de tijd van wuivend riet. De zomer voorbij is het riet volgroeid. En dan komt de herfst. Het riet verliest z’n groene kleur en droogt uit. Wordt gelig van kleur. Juist als de najaarstormen zich melden. Wat het mooie aan riet is. Het buigt mee. Kan plat op de grond liggen. Maar breekt nooit. Als de storm luwt dan. Ja, dan veert het riet weer op. Moedig zoals het zich weert als de omstandigheden zwaar zijn.

U denkt wat heeft wuivend riet te maken met een wedstrijd van WV? Ik zal het u vertellen. We speelden een bekerpotje. 1e ronde knock-out fase. Tegenstander: ASC De Volewijckers, een team uitkomend in de 3e klasse zaterdag. U weet wel de uit de as herrezen ooit grote roemrijke club van de andere kant van ’t IJ. De Mosveld-baby’s. Zelfs ooit landskampioen in een ver verleden. We konden onze borst nat maken. Het ging een zware avond worden.

En dan wij. Wij waren verre van compleet. Veel blessures na een soort van gewonnen veldslag weken terug. En studie. Dat heb je met een jonge ploeg vol met studenten. En dan mis je er in ene 11 van een selectie van 21! Maar trainert Joram trekt dan gewoon een blik verse spelers open. We kregen aanvulling van 6 spelers van de o23 en 2 van de zondag 2. Dus de bank was goed gevuld met spelers met een WV-HEDW-identiteit. Jong maar talentvol. Om de juiste sfeer te creëren nuttigden we een gezamenlijke maaltijd in de Voorzet. En werden we langzaam op scherp gezet.

Om 20:30u is het Theo Verbij uit Edam die de wedstrijd in gang fluit. In maart van dit jaar kreeg hij de hoogste eer van de KNVB, de gouden speld, toegekend ivm met zijn jarenlange inzet als scheidsrechter. U denkt oké. Dan is het vast een oudere man. Nou dat klopt. Hij tikt de leeftijd van 70 al aan. Maar hij is fit en zit kort op de situaties in de wedstrijd. Kortom deze scheids kan je er prima bij hebben.

Dan de wedstrijd. Ons spel. Ja, dat is onwennig. Volewijckers is fel. Fysiek sterk. Wij zoekende. We missen de patronen van de laatste weken. We werken hard. Kiezen te vaak de moeiijke oplossing. Zijn niet fel genoeg. Te afwachtend. We krijgen wel de 1e kans van de wedstrijd dat wel. Maar de goal valt aan de andere kant. Een verkeerd geraakte bal. We moeten terug. Staan met de kont in de eigen goal. Krijgen de bal niet weg. En dan valt ie pardoes voor de voeten van een tegenstander. De 0-1 achterstand is daar. Nog 80” te spelen dus niks aan de hand.

De rest van de 1e helft zijn we de onderliggende partij. De score had met de rust duidelijk hoger kunnen uitvallen maar we hielden stand. Niet met goed voetbal. Wel met hard werken en een beetje geluk. De rust wordt gebruikt om te hergroeperen. Trainert Joram brengt 2 verse krachten en zet ze weer in hun kracht. Helaas moeten we in de 53” een domper incasseren. Centraal achterin in de opbouw de bal verspelen is nooit handig. Zeker niet als het moet worden gecorrigeerd met een overtreding in de eigen zestien. Strafschop tegen. De pingel wordt onberispelijk ingeschoten. 0-2. Nog 35” te spelen.

Het team praat zichzelf moed in. De bank met geblesseerden roert zich. Kop omhoog en ga ervoor. En dan in ene zijn er daar momenten. Kleine maar toch. Het lijkt of Volewijckers teveel heeft gegeven in het eerste uur. Zal de conditie en fitheid de doorslag gaan geven? In ieder geval begint het hoop te komen in de koppies van WV. We creëren steeds meer. Krijgen kansen. Eerst kleine maar al snel grotere. De combinaties beginnen te lopen. In ene zien we wuivend riet. De storm is geluwd en we richten ons op.

Inmiddels spelen we va banque. Drie man achterop, drie op het midden en vier in de aanval. Volewijckers moet terug. In de 82” is daar dan de beloning in de vorm van de aansluitingstreffer. Gil maakt hem. De ontlading is groot. De adrenaline spuit inmiddels uit de oren van WV. En we drukken nogmaals het gaspedaal in. Va banque spelen in optima forma. We hebben ze bij de strot. Nu die goal nog. Lang hoeven we niet te wachten want in de 84” staan we gelijk. Lucas uit het 2e maakt hem ondanks dat hij inmiddels met een schouderblessure rondloopt. 2-2!

In de resterende minuten krijgen we nog een uitgelezen kans om in reguliere speeltijd de wedstrijd te beslissen. In de 88” is de keeper van Volewijckers helaas net snel genoeg om de puike kopbal van Jannes bij de 2e paal tot corner te verwerken. De blessuretijd is spannend. Gescoord wordt er niet meer. Eindstand 2-2 en penalty’s gaan de beslissing brengen. Na nog een korte ontlading van spanning in een verbaal opstootje tussen beide teams begint de penaltyreeks. WV begint. 1-0, 1-1, 2-1, VW mist!, 3-1, VW mist weer!, wij missen ook, 3-2. Dan de verlossende. Onze aanvoerder Jannes loopt van de middenlijn naar de penaltystip. Zal ie de rust hebben? Het stoïcijnse? De technische bagage is er zeker bij deze begenadigde linkspoot. En de rust ook blijkt. Hij neemt een korte aanloop. 2 passen en boem. De keeper de verkeerde hoek in. 4-2. Het wuivende riet juicht. Het heeft een storm getrotseerd en deze overwonnen. Met dank aan de jongens van het 2e en de 023.

U begrijpt dat de ontlading groot was. Hier kunt u dit terugkijken. We zitten in de pot voor de loting voor de 2e knock-out ronde. Benieuwd welke tegenstander dit gaat opleveren. Dit smaakt naar meer.

Onno Swart

Op Het Amsterdamsche Voetbal: WV-HEDW (zon) schakelt De Volewijckers uit na penalty’s