Had ik het vorige week over dat je moet genieten van de reis. De bestemming is niet belangrijk. Het gaat om de reis. Elke dag weer bewandel je een pad van hard werken. Soms gaat het als vanzelf. En soms voelt het als storm tegen. Het hoort erbij. Ook als er tegenslag is mag je genieten. Van kleine momenten. Van de inspiratie die tegenslag kan geven bijvoorbeeld. Om nog beter te weten waarom je elke dag je best doet. Want elke weg naar een bestemming kent hobbels, tegenslag. Als je die weg samen aflegt kan je net zo goed onderweg genieten van de momenten.

En zo is de reis van #WVzon1 ook. We zijn op reis gegaan in de 2e klasse, niet wetende wat onze bestemming is. En ja zoals altijd, als je onbekend terrein betreedt is het spannend. En zo beleven we onze reis met ups en downs. Raken soms jongens achterop, omdat ze met krukken lopen. Nemen sommige net even een andere weg. Hebben we tegenslag in wedstrijden. Maar het team groeit. Jongens helpen elkaar. Teamspirit doet z’n intrede.

Al met al loopt het team dezelfde weg. Op een licht hellend pad omhoog. En onderweg krijgen we onze lessen. In hard werken. In teamdenken. In handelingssnelheid. In vertrouwen. In nederigheid. In hardheid. In alles wat voetbal zo moeilijk maakt. Want iedereen bij ons kan wat met een bal. Maar voetbal is meer dan dat. Dan denk ik aan ruimtes zien en gebruiken. En daar maken we stappen in. Individueel en als team.

En dan is daar de wedstrijd in ronde 8. Een derby. De Meer uit. Met meerdere jongens in de gelederen die een verleden bij WV hebben. Een ploeg duidelijk met ambities. Vorig seizoen lang in de race geweest voor promotie. Een mooie graadmeter. Noem het een tentamen. Een mooi meetmoment. Dus de druk stond erop bij ons. Niemand die gemotiveerd hoefde te worden. Het was duidelijk te zien afgelopen donderdag op het trainingsveld. De vonken vlogen eraf in de slotpartij.

Op zaterdag deed ik een rondje langs de velden. Ik bekeek de Jo17-2 van HBOK om 10u, daarna WV o23 die hun reeks knap in stand hielden. Om vervolgens de burenruzie JOS/W - DVVA te bekijken. Om af te sluiten bij WV Jo19-1. Mooie potjes voetbal waar het talent bij WV echt er vanaf spatte. Daarna liet ik mij verleiden tot een drankje in de kantine. Gevaarlijk, ik weet het. Terwijl ik nipte aan m'n glas vroeg de voorzittert mij naar een voorspelling. Voor mij was het klip en klaar dat we er zouden staan tegen De Meer. Mijn voorspelling was dus minimaal een 0-3 overwinning. Nou dat wekte wat verbazing. De andere voorspelling houd ik dus maar voor mijzelf.

Dan is het 14:00 uur op zondagmiddag. Hollandse luchten boven het prachtige hoofdveld op sportpark Drieburg. Hemelsbreed slechts een ruime 800 meter verderop in Amsterdam Oost vanuit WV-HEDW gezien. Langs de kant vooral oudere mannen die zaterdag ook allemaal bij JOS/Watergraafsmeer tegen DVVA langs de lijn stonden. Voetballiefhebbers pur sang. Aangevuld met een heel contingent WV-ers. Want zondag 2 speelde voor ons bij De Meer. En zondag 3, zondag 13 aka fc Fantasiepijl, o23 en de zaterdag 1 waren er. Ondanks het slechte weer stonden ze allemaal langs de lijn. Om deze derby niet te missen. En dit was te horen. Ze waren onze 12e man op het veld. Jutte op. Motiveerde WV en demotiveerde de tegenstander.

En zo begon ons tentamen onder leiding van scheidsrechter Jelle van Hamersveld. We hadden hem eerder deze competitie ook al als leidsman. Als je je dan even verdiept, dan herken je direct de liefhebber. Een man met groen bloed. Vergroeid met voetbal. Want dit spel beheerst echt z’n leven. In a nutshell: bestuurslid, coördinator bovenbouw en scheidsrechter coördinator bij sv Vrone in Sint Pancras, werkzaam bij de KNVB en dus zelf als scheids actief op het veld. En eerlijk is eerlijk, hij leverde een puike prestatie. Liet de wedstrijd zich ontwikkelen tot een echte pot voetbal. Met het publiek als de grote winnaar.

Dan de wedstrijd zelf. Je, heel eerlijk. Er kwam gewoon eruit wat erin zit. In onze ploeg dan. Door de gemaakte vlieguren in de 2e klasse was er de juiste agressie, de juiste spelopvatting en de juiste intensiteit. Dat gekoppeld aan techniek en spelinzicht laat individuen excelleren zodat het team als een gevechtseenheid over het veld ging. Wat heb ik genoten van de opofferingsgezindheid. Je het snot voor de ogen durven spelen en dan nog even verder.

Hoe een Lukas Noppert het gras opvreet. Prachtig. Hoe de jongste lichting in de personen van Tycho de Vries, Yasin Koprulu en Tim van Eldonk zich profileren. Dit aan de hand van een as waar zakelijkheid en attractief voetbal hand in hand gaan. Tuulk, kan ik hier het hele team voor het voetlicht brengen. Maar ja dan wordt het helemaal een lang verhaal. En dit terwijl we een aantal sterkhouders missen door blessures. In de breedte van de spelersgroep herken je de kwaliteit van dit team. Iedereen kan mee in de eerste 11. Zonder uitzondering zoals normaal de regel is ;-)

Dat gezegd hebbende pak ik ook mijn voorbeschouwing op het seizoen maar weer eens bij. In de slotalinea schreef ik dit: “Is dit een team om trots op te zijn? Enorm trots. En dat zijn ze zelf ook. Trots om met het logo van WV-HEDW op hun borst te spelen. Te strijden. Samen voor elke meter, elk punt en elke overwinning. Laat de lieverdjes het maar doen op hun manier. Als een voorbeeld voor de jeugd van onze mooie vereniging. Tot langs de lijn!”

Dus eigenlijk is het slagen voor dit tentamen een gevolg van waar WV-HEDW als club toe in staat is. Met vrijwel allemaal zelf opgeleide spelers. En daarom wonnen wij gisteren met 12 man van de De Meer. Want de uitslag was er een die recht deed aan onze prestatie. Als individu maar vooral als team. Als club. Want samen kom je namelijk simpelweg verder dan alleen. En onthou. We hebben respect voor iedereen. Ontzag, dat hebben we voor niemand!

Dan toch even het score verloop. In de 14” valt de 0-1. Tim van Eldonk stoomde op. Speelde Jari Loon door z’n benen en streepte de bal kansloos achter Paul Diouf. Dit vanaf een meter of 20. Vrijwel direct erna maakt De Meer 1-1 via Browel Some. Die in een uiterste poging een gaatje vindt met een sliding. Het deert ons niet. In de 27” pakken we de terechte voorsprong weer. Een corner van Jesse Coffeng landt heerlijk op tempo in het vijf meter gebied waar wie anders dan Roan Mulder het doelpunt produceert.

Vlak na rust in de 48” doet ie dat nog een keer. Hoe nou door wilskracht te tonen. Eerst verovert hij de bal ver op eigen helft. Speelt spits van dienst Osman Tok in. Die houdt de bal goed vast terwijl Ron in een streep het vijandelijke doelgebied in duikt. Op dat moment omspeelt Osman z’n tegenstanders en geeft voor. Roan is sneller, sterker en behendiger. Ja, echt waar! En degradeert z’n tegenstander tot een tinnen soldaatje dat omvalt. En prikt de bal in de hoek. Dan is het 1-3, Waar De Meer natuurlijk de gelijkmaker dacht te gaan forceren. Ze lijken gelijk vleugellam. Ze proberen het wel. Maar elke poging smoort in de verdediging die wij optrekken.

De ruimtes worden groter als De Meer een soort alles of niets offensief probeert te ontketenen. Met verse wissels weten de voorwaartsen van ons daar wel raad mee. Zoals in de 78”. Kan de inzet van Jens Avrap nog worden gepareerd door de keeper. De rebound is een prooi voor Roger Onkenhout. Hij maakt z’n rentree na een blessure en kopt gelijk z’n eerste van de competitie binnen. Het slotakkoord is voor Tycho de Vries. Hij pegelt in de 84” de bal na een snelle counter achter de kansloze keeper. Van een meter of 18. En zo winnen wij 1-5.

Vervolgens kopt het Amsterdamsche voetbal vanochtend “ONVERWACHT. WV-HEDW ‘eenvoudig’ langs De Meer”. Nou, heel eerlijk niet onverwacht voor mij. Ik heb er een rotsvast vertrouwen in dat de reis van dit seizoen mooie momenten gaat blijven geven. En ik ben heel benieuwd waar dit eindigt aan het einde. Komend weekend zijn wij vrij. Dus donderdag gaat WVzon1 niet het veld op. We gaan de stad in. Verder bouwen aan het team. De benen rust geven. Om er op 1 december weer te staan. Klaar voor de volgende stop op onze reis in de 2e klasse B. In Oss tegen s.v. TOP.

Team : Jules Vermeulen, Lukas Noppert, Huib Bergkamp, Roan Mulder©, Tim van Eldonk, Tom van Riessen, Tycho de Vries, Yasin Koprulu, Jesse Coffeng, Osman Tok, Ashraf Azzouz, Jan van Straaten, Mick van der Wijgerd, Roger Onkenhout, Tobin Melis, Jermaine Verwey & Jens Avrap

Staf : Joram Melis, Yassir Boudazdaz, Jos de Vries, Raymond Lion & ondergetekende

Onno Swart

De video-samenvatting van Mr Melis: