Trainert Joram heeft ze weer op scherp gekregen na een te lange periode lanterfanten. De groeiende spanning was voelbaar in de groepsapp van de selectie in de week voorafgaand. Waar we in de voorbereiding op het vervolg van de competitie nog veel afwezigen hadden door Corona was inmiddels de bank weer goed gevuld.
En dan is het zondag. Een heuse wedstrijd om het echie op het program. Een burenruzie ook nog eens in de positieve zin van het woord. Het regent pijpenstelen. De onstuimige wind toont z’n tomeloze energie. Net als de jongens van de Zondag 1. Ze staan te trappelen na de zoveelste periode van gedwongen inactiviteit. Dan komt trainert Joram (ook spits bij Zondag 2) bloedend als een kickbokser van het veld. De kleine generaal oogt aangeslagen. Wat doet dit met de jongens zo'n 45 minuten voor aanvang?
Kort overleg door ondergetekende met aanvoerder Ivar maakt dat ze zelf de voorbereiding oppakken. Terwijl Joram met vlugzout, spons, tissues en soort tamponnen in z’n neus wordt opgekalefaterd, begint de Zondag 1 aan z’n warming up. En daar is de juiste focus al snel zichtbaar. Ze zijn er klaar voor. De wedstrijdbespreking is kort. Donderdag was het plan al bekend. Alleen de uitvoerenden moesten nog een naam krijgen. Joram praat met zachte stem maar is luid en duidelijk in z’n boodschap; vreet ze op en ga ervan genieten.
Scheidsrechter Appel fluit exact 14:30u het aanvangssignaal. En aanvangen doen de onzen direct. Volle bak. De druk. Het baltempo. De loopacties. Het ziet er veelbelovend uit. Bij GM is het alle hens aan dek. Ze happen naar adem. De 1-0 hangt in de lucht zoals dat heet. Maar zoals de regen wel gestaag uit de lucht vallen, doet de openingsgoal dat juist niet. Kleine kansen en grote kansen ze gaan er nog niet in. Mick redt goed op het enige schot op goal door GM in de 1e helft.
Een fase volgt waarbij het zeiknatte veld en de toenemende onstuimigheid het spel niet ten goede komt. Veel balverlies. Een slag op het middenveld. Maar WV is strijdbaar en we winnen veel duels. De 2e bal is ook vaak voor WV alleen de finesse is de eindpass is nog niet aanwezig. En toch voel je dat de goal maar aan een kant kan vallen. De rust nadert. In een scrimmage tussen spits Max en z’n bewaker van vanmiddag krijgt Max in ene vrije doortocht op 20 meter van de goal. Waar hij normaal op snelheid zou doorlopen de zestien meter in besluit hij te schieten. De keeper krijgt hierdoor nog een ultieme kans en die redt GM ten koste van een corner.
Mouaad neemt de corner van rechts met z’n linker. Strak, hard en indraaiend. En zoals dat bij Zat1 ook het geval is. Ook wij hebben een centrale verdediger met scorend vermogen. Ivar torent hoog boven iedereen uit en knikt magistraal als een koning binnen. 1-0 vlak voor rust. Een terechte beloning gezien de verhoudingen in het veld. De rust is snel daar.
Na rust hetzelfde beeld. WV is los. De tank met energie nog lang niet leeg. We spelen geconcentreerd. Er staat een team dat probeert verzorgd voetballend ten aanval te trekken. En dat lukt ook in de 2e helft heel aardig. Alleen is GM errug stug en volhardend. De kansen blijven komen. De goals vooralsnog niet. Een snelle vrije trap van Jesse als steekpass op Max. Prima afronding. Alleen de grens als 12e man is soms goud waard. Kortom vlag omhoog en de fluit van de scheids volgt. Afgekeurd dus. Een schot van Mouaad van buiten de zestien. De keeper krijgt er een vuist tegenaan. Rowan schiet net naast. En zo is het tijd geworden voor vers bloed.
Gill & Jannes maken hun opwachting voor Kai & Max om de wedstrijd over de streep te trekken. We spelen inmiddels volledig op de helft van GM. Jesse speelt vanmiddag op rechts en komt meerdere keren dreigend naar binnen om met links gevaar te stichten. En dat lukt hem heel aardig. Z’n voorzet wordt met wind mee stuiterend op het natte veld door de keeper van GM verkeerd beoordeeld. Hierdoor werkt hij de bal in het lege eigen doel. De 2-0 verschijnt op het scorebord. Nog 10 minuten te gaan.
We blijven de druk houden op GM. Gill maakt een actie en komt een beetje verkeerd uit in de 5 meter met z’n rug naar de goal. De bal stuitert hoog. Tsja wat doe je op zo’n moment. Nou gewoon een acrobatisch hoogstandje. De omhaal komt perfect in de voeten van Mike. Die draait goed open en vindt daarmee het gaatje in de lange hoek. 3-0. Inpakken, een strik eromheen en klaar; de wedstrijd is gespeeld.
Maar toch niet helemaal. Er volgt nog een moment van waarde. Iedereen die WV een warm hart toedraagt kent het verhaal van Miguel Jozefzoon. Succesvol spits van de Zondag 1. Vorig seizoen scheurde hij zijn achillespees. Na een lange revalidatie was er gisteren eindelijk de beloning van zijn eerste minuten op z’n vertrouwde plek in het elftal. Dat er nog vele succesvolle minuten mogen volgen, Miguel.
Overigens noem ik in dit verslag niet alle spelers. Dat neemt niet weg dat ze stuk voor stuk er stonden gisteren. Waarvan akte. We hebben genoten!
Onno Swart
Kijk hier voor de videosamenvatting